Nieuwe pastoor: ‘Ik ben wie ik ben…’

Vrijdagavond zal Jurgen Jansen tijdens een plechtige viering in de St. Stephanuskerk door vicaris Ronald Cornelissen van het bisdom Utrecht als pastoor worden geïnstalleerd. Daarmee wordt hij de nieuwe leidsman van de samenwerkende parochies De Goede Herder in Hengelo, De Heilige Geest in Delden/Goor e.o. en de HH Jacobus en Johannes in Borne (Borne en Hertme). En dus de opvolger van Marc Oortman, die vanaf 6 december zijn vacant gekomen plek gaat innemen in De Liemers. Een kennismaking…

De nu 47-jarige Jansen werd geboren in Gendringen. Nadat hij een opleiding tot verpleegkundige had afgerond, besloot hij in 1993 de priesteropleiding te gaan volgen. Op 29 januari 1999 werd hij door kardinaal Simonis gewijd, waarna hij als kapelaan werd aangesteld in Weerselo. Eenzelfde opdracht vervulde hij daarna in de parochies van Groenlo en Goor waarna hij in 2008 tot pastoor werd benoemd in Tubbergen, om in 2013 in dit ambt verder te gaan in ’s-Heerenberg.

‘Handen aan de ploeg’

De terugkeer naar Twente werd dit voorjaar door hem in gang gezet, toen hij het bisdom vertelde wel toe te zijn aan een nieuwe uitdaging. Enige tijd later kreeg Jansen een telefoontje om eens in Utrecht te komen praten. “Ik heb toen drie dagen bedenktijd gevraagd en nagedacht of ik er gelukkig van zou worden. Maar daarna ook volmondig ‘ja, ik doe het’ gezegd. Ik heb er zin in, ben nieuwsgierig en vind het spannend.”

Het tekent de nieuwe herder, die nuchterheid, een vastberaden karakter en plezier in het werk tot zijn basishouding rekent. “Ik kom uit een traditioneel en warm gezin”, zo licht hij toe. "Vader was loodgieter. Moeder, die acht jaar geleden helaas veel te vroeg is overleden, was er - samen met mijn twee jaar jongere broer - voor ons thuis. Daar gold vooral het adagium van handen aan de ploeg en staan waar je voor je staat.”

Terugkijkend op zijn route naar het priesterschap zegt hij dat het eigenlijk al rond zijn elfde levensjaar begon. “Maar dat had vooral nog betrekking op de buitenkant. Op de pracht en praal die wij in onze liturgie kennen en bovendien hebben we geweldig mooie theaters”, zo zegt hij lachend en niet zonder trots. “Toch koos ik eerst voor de verpleging. Ik wilde graag iets met mensen doen en bovendien zou het een bagage zijn waar ik later altijd op terug zou kunnen vallen. Maar - en ik vergeet het nooit - op Sinterklaasavond toen ik 19 was, wist ik het zeker. Ik moest en zou het proberen. Toen ik het thuis vertelde, zei iedereen: ‘O, dat hadden we allemaal al wel gedacht’.”

Toch heeft Jansen in de zes jaar geestelijke vorming wel zijn momenten van twijfel gehad, momenten die hij ook openlijk uitte naar zijn rector. “Maar ik ben ervan overtuigd dat elke levensvorm wel zijn eenzame momenten kent. Het gaat erom dat de kracht en inspiratie blijven en dat is bij mij tot op de dag van vandaag het geval, ondanks de moeilijke tijd waarin de Rooms-Katholieke kerk verkeert.”

Seksueel misbruik en kerksluitingen

Daarbij haalt hij het seksueel misbruik aan dat jarenlang het nieuws over de kerk beheerste. “We hebben het boetekleed nog steeds te dragen. Het is en blijft beschamend”, klinkt het. Ook het teruglopend kerkbezoek en de kerksluitingen blijven niet onbesproken. “De sluitingen zijn een slotstuk van een al heel lang geleden in gang gezet proces. Maar ik sta in het hier en nu en ben ervan overtuigd dat we ook kerk kunnen zijn buiten de tempel. Ik probeer er te zijn waar ik nodig ben. Zie mezelf niet als oppositieleider, noch als liberaal of rechts, maar sta midden in de kerk en wereld. Door mijn enthousiasme, mijn doen en laten, mijn overtuiging én het geloof in de boodschap hoop ik mensen te verstaan. Hoe moeilijk het soms ook is. Ik ben wie ik ben…” (AJ/BM)

De installatieplechtigheid vanavond is vanwege de coronabeperkingen vanaf 19.00 uur alleen digitaal te volgen via YouTube. Komende zondag volgt dan de tv-vuurdoop van de nieuwe pastoor als hij voorgaat in de Eucharistieviering die om 10.00 uur vanuit de St. Lambertusbasiliek in Hengelo wordt uitgezonden via NPO2.