Stilte bij de ouderenbonden

Borne telt drie actieve ouderenbonden, de ABOB, KBO en de PCOB. Naast het verzorgen van een lokaal jaarprogramma vertegenwoordigen de ouderenbonden de belangen in het lokale en landelijke seniorenbeleid. De geplande activiteiten voor 2020 zijn weggevallen. De leden zitten thuis. Er is minimaal contact met elkaar. Er is fysieke afstand en men raakt verwijderd van elkaar. Wat kan nog wel?

ABOB

De Algemene Bond Ouderen Borne, ABOB, telt 480 leden. Waaronder 125 tachtig-plussers. De ABOB is een zelfstandige Bornse bond en niet te verwarren met de ANBO. Riet Kamp, voorzitster, verzucht dat helaas de ontspanningsbijeenkomsten dit jaar niet konden doorgaan. “De leden komen graag naar onze ontspanningsmiddagen en avonden, zo’n acht maal per jaar. Ons doel is om zoveel mogelijk ouderen overal bij te betrekken en elkaar te ontmoeten. Ons kerstprogramma staat nog in de lijst van activiteiten. Maar zoals iedereen zich afvraagt: wat kunnen we dan?”

De bond geeft voor de leden regelmatig een `contact-boekje` uit. Naast informatie en gedichten schrijft de voorzitster nu daarin een bemoedigend voorwoord. Dit is het enige contact dat mogelijk is. “Aan het begin van de Covid-periode hebben we de leden een kaartje met een warme groet gestuurd”, legt Kamp uit. “Verschillende leden reageerden dat ze dat net nodig hadden.” Of ze met de kerst weer via het boekje de mensen moet toespreken is nog de vraag. “We leven nu even niet. Je moet dit stukje nog even uitzitten. Maar je weet niet wat je nog hebt”, constateert Riet Kamp.

KBO

Ook de Katholieke Bond voor Ouderen, KBO, kon het geplande programma voor 220 leden niet uitvoeren. Hans Liedenbaum, voorzitter, somt op welke onderwerpen zoal vorig jaar maandelijks op de agenda stonden: “Lezingen over veiligheid rond het huis en erfrecht, koorzang, conference, gebedsdienst, Kerst- en Paasvieringen.” Op landelijk niveau werken de KBO en de Protestants Christelijke Ouderen Bond, PCOB, samen. Dit resulteert in de uitgave van één leden magazine. Omdat de twee bonden op lokaal niveau nog niet volledig samenwerken zorgen beide voor een eigen bijlage in het bulletin. “De besturen in Borne hebben wel contact met elkaar”, merkt Liedenbaum op. Overigens vond er jaarlijks een ontmoetingsmoment plaats voor al de leden van de drie bonden. Mede geïnitieerd door de Stichting Welzijn Ouderen.

“Helaas hebben we de maandelijkse soos ook moeten sluiten”, merkt de voorzitter teleurgesteld op. Toch krijgt hij, evenals de voorzitter van de ABOB en de PCOB, weinig reacties en vragen van de leden. Het lijkt alsof de ouderen de crisis gelaten over zich heen laten komen. De voorzitter stoeit met de mogelijk- en onmogelijkheden van de programmering. Hoe moet dat in de toekomst? In de Stefans-Hof mogen maximaal dertig leden elkaar ontmoeten. “Wie geef je dan voorrang? De eerste dertig aanmeldingen? Of gebruik je het alfabet om te selecteren?”
 

PCOB

De Protestants Christelijke Ouderenbond, de PCOB, telt 98 leden. Ook Rob Hoogerhuis, voorzitter, vertelt dat de leden nu niet bij elkaar komen. De bijeenkomsten die nodig zijn voor het onderlinge sociale contact vonden maandelijks plaats. Zo’n vijfenveertig leden woonden informatieve lezingen, ontspanningsmomenten en vieringen rond de feestdagen bij. Het was een belangrijke pijler voor de contacten tussen de ouderen.

Hoogerhuis vraagt zich af: “Hoe houd je contact met je achterban?” We bellen regelmatig met de leden. Een maandelijks landelijk magazine met een bijlage met plaatselijk actuele informatie en een voorwoord van de voorzitter is een contactmoment. Hoogerhuis probeert in zijn voorwoord perspectief en hoop te geven. “Tegelijkertijd met een vorige uitgave hebben we de leden bonbons gegeven. Bij het snoepen van de pralines denkt men even aan het contact dat we met elkaar bij de voordeur hadden. Vragen die bij menigeen naar boven komen zijn: “Bestaan we nog? De Kerst staat voor de deur en wat dan? Ook het bezoeken van leden die in Het Dijkhuis wonen is lastig. Beneden stond er geen tafel meer, geen moment om samen koffie te drinken.”

De drie bonden merken dat mensen vereenzamen. Signaleren dat er angst heerst om naar buiten te gaan en elkaar niet op te zoeken. Hoe bied je mensen positief perspectief? (YD)