Unicef-speld voor Petra Bosch

Tijdens een bijeenkomst dinsdagavond van de Bornse Unicef-vrijwilligers werd Petra Bosch uitvoerig in het zonnetje gezet. De Bornse vrijwilligster is namelijk al veertig jaar actief voor het fonds dat zich wereldwijd richt op de naleving van kinderrechten. Een bijzondere prestatie, die daarom ook werd beloond met de Unicef-speld, enkele cadeaus en natuurlijk een kleurrijk boeket bloemen. Petra zelf was met stomheid geslagen; ze had geen enkel vermoeden dat deze mijlpaal gememoreerd zou worden. “Oohoo”, was haar eerste reactie. “Hier wist ik niets van.”

De bijeenkomst met zo’n acht dames stond dan ook eigenlijk in het teken van de komende activiteiten van de Bornse vrijwilligers. De nieuwe Unicef-kaarten lagen ter inzage, evenals de andere attributen waarmee de bekende stalletjes rond de feestdagen worden gevuld. Jacqueline Sellenrode, de voorzitter van de Bornse afdeling, doorbrak echter het protocol door geheel onverwacht het woord tot Petra te richten.

Een stimulans voor velen

“Je bent de jongste van ons stel, maar toch al veertig jaar actief voor Unicef,” zo zei ze. “En in al die jaren toonde je een tomeloze inzet, ook als ’t eigenlijk maar half kon. Bij veel gebeurtenissen was je actief, of het nu om Borne op z’n Best ging, om de Melbuul’ndagen, de kerstmarkten of het Afrikafestival. Met je warme persoonlijkheid was je een stimulans voor velen.” Daarna overhandigde ze de speld en de cadeaus; een warm applaus van haar collega-vrijwilligers deed de rest.

Nadat Petra van de eerste schrik was bekomen, vertelde ze dat ze op haar 17e al door haar moeder werd aangemoedigd om vrijwilligster te worden. “En die veertig jaar, ach… het ging eigenlijk vanzelf. Het gaat in je systeem zitten en het hoort er gewoon bij. Al denk ik nog vaak aan de momenten dat we in de vrieskou buiten stonden en ons dan even bij Albert Heijn of de Hema konden warmen. Maar het blijft geweldig om te doen, ik heb het nooit meer losgelaten.” Op de vraag of ze de vijftg jaar ook gaat volmaken, zegt ze nadenkend: “Dan ben ik 67 jaar, dat moet kunnen. Ja, ik denk het wel.” (BM)