Koe Paula gaat viraal

Het filmpje van de kalvende koe Paula 208, dat wij afgelopen vrijdag publiceerden, is viraal gegaan. Ruim 260.000 keer werd de opname inmiddels bekeken van de koe die geheel op eigen kracht beviel van een gezond kalfje en het ontlokte duizenden reacties uit het hele land op social media. Boer Bernhard Wilmink heeft het met verbazing gezien. Kalvende koeien heeft hij al ontelbare keren meegemaakt en dat daarbij geen hulp van de mens nodig is komt ook wel vaker voor. Maar dat Paula 208 in het verste hoekje van het weiland, onopgemerkt door de boer én door haar talrijke gezusters, het nieuwe leven ter wereld bracht, slechts gadegeslagen door onze toevallig passerende fotograaf, maakt deze geboorte wel uitzonderlijk.

Ongemerkt

’s Morgens bij de weidegang leek het er nog niet op dat Paula 208 die dag wel eens zou kunnen bevallen. “Als dat wel zo was, dan had ik haar in de weide vlakbij de boerderij gelaten, zodat ik haar goed in de gaten kon houden”, vertelt Bernhard Wilmink. De geboorte van een kalfje gaat lang niet altijd soepel. Afgelopen week nog had de boer zijn handen vol aan de geboorte van een tweeling. Zonder hulp van de boer zou het niet goed afgelopen zijn. Maar Paula 208 vertoonde nog geen voortekenen en ging met haar 110 soortgenoten de grote weide in.

Tegen het einde van de middag zocht ze een ver hoekje van het weiland op om haar kalfje ter wereld te brengen. Niemand had het in de gaten. Boer Wilmink was druk met een koe die om onverklaarbare redenen plotseling heel ziek was geworden en waar in allerijl de veearts werd bijgehaald. “Daar had ik mijn hele aandacht bij.” Bovendien was er net een waterleiding gesprongen in de stal. “Het was echt zo’n dag”, verzucht hij.

'Raadsel'

Vreemd genoeg gaf het gedrag van de andere koeien ook geen enkele aanleiding om te denken dat er wat gaande was. “Normaal gesproken wordt de groep bij een bevalling heel onrustig en gaan ze allemaal om de kalvende koe heen staan. Waarom dat nu niet gebeurde is mij nog steeds een raadsel.” En zo kon het dus gebeuren dat Paula 208, ongestoord en helemaal alleen haar jongste het levenslicht liet zien. En dat ging uitstekend. “Op het filmpje is te zien dat het een vlotte, gemakkelijke bevalling was. Het kalfje was een klein ding, maar wel pittig, want ze stond snel op haar benen.” Heel belangrijk, weet de boer, want die eerste uren zijn cruciaal.

Scheiden van moeder en kalfje

Zolang het kalfje niet kan staan loopt het kans om vertrapt te worden. “Niet zozeer door de moeder, maar door de andere koeien.” In de stal is dat gevaar groot, maar ook in de weide komt dat voor. Bovendien is het belangrijk dat het kalfje snel de biest, de melk van de zojuist bevallen koe, krijgt. Die biest is rijk aan afweerstoffen. “Juist in die eerste uren neemt een kalf die stoffen goed op”, weet Wilmink. De keerzijde daarvan is dat het kalfje dan ook vatbaar is voor andere stoffen, die niet gunstig zijn voor de overlevingskansen. “In aanraking komen met de mest van de eigen moeder kan dan al fataal zijn.”

Begrip voor de reacties

Het is één van de redenen waarom in de melkveehouderij een kalfje snel bij de moeder wordt weggehaald en apart wordt gehouden in zo ideaal mogelijke en zo hygiënisch mogelijke omstandigheden. Dat gegeven roept soms weerstand op bij mensen, zoals ook blijkt uit de reacties op het filmpje van BorneBoeit. “Ik snap dat wel”, zegt Wilmink. “Voor je gevoel moet een kind bij haar moeder blijven. Dat zou misschien ook wel kunnen als je een hobbyboer bent met een paar koeien. Wellicht kun je het dan zo inrichten dat de gevaren voor het kalfje minder zijn. Maar op een middelgrote tot grote boerderij kan dat niet.” De overlevingskansen vergroten is om bedrijfseconomische redenen belangrijk, maar een dood kalfje gaat ook de boer aan het hart. “Geloof mij maar, geen enkele melkveehouder brengt graag een koe naar de slacht.”

Het weghalen van het kalfje gebeurt zo snel mogelijk. Om de overlevingskansen in die eerste kwetsbare uren te vergroten dus, maar ook om het scheiden zo makkelijk mogelijk te maken. “Hoe langer het duurt, hoe moeilijker het wordt voor de moeder”, weet Wilmink uit ervaring.

Paula 208 staat van haar avontuur bij te komen in de kleine weide vlakbij de boerderij. “Het gaat goed met haar. Kijk, ze kan alweer rennen.” Even verderop, bijna in het zicht van moeder, staat Paula junior. Ook het kalfje maakt het uitstekend. (AJ/BM)

Zie ook het vorige bericht: Paula 208 doet 't gewoon zelf