Klimaatrebellen in retraite

‘De psychologie van klimaatactivisme’ is de titel van een tweedaags programma, waarin 22 veelal hoogopgeleide jongeren uit binnen- en buitenland met elkaar in gesprek gaan over hun rol als het gaat om klimaatverandering. Plaats van handeling is Buitensport Twente/Opporren in Zenderen. Eigenaar Ico Jongerden, ook zelf een uitgesproken klimaatman, is hun gastheer. Vanaf vrijdagavond zijn ze samen. Vanmiddag komt er met een vermakelijke kanotocht een einde aan hun twee bezinningsdagen.

XR-Extinction Rebellion beweging

Op het eerste oog doet het wat vreemd aan. De jongeren maken allemaal deel uit van de XR-beweging, wat staat voor Extinction Rebellion. Daarin zetten zich duizenden mensen wereldwijd in voor een beter klimaat en een grotere biodiversiteit. Niet alleen door te praten, maar soms ook door het voeren van harde acties. Zo bezetten ze in ons land al eens het Internationaal Strafhof in Den Haag en ketenden ze zich vast bij de ingang van het Shell-hoofdkantoor. Dit weekend is er echter geen sprake van harde acties, maar louter van bezinning. “In je eentje actievoeren is nu eenmaal moeilijk”, zegt Armando, de woordvoerder. “Door met elkaar te praten vind je emotionele steun en kun je de problemen die je als individu ondervindt gemakkelijker een plek geven.”

Barnevelder Armando (22) studeert Technische Bedrijfskunde aan de Universiteit Twente en begon zich drie jaar geleden zorgen te maken over het klimaat. “Je gaat er dan over lezen, praat links en rechts, wordt vegetariër, maar veel verder kom je dan ook niet. Samen met geestverwanten kun je gemakkelijker een vuist maken. En dat is ook hard nodig, want zo kan het gewoon niet verder. Er móet wat gebeuren. We willen dat ons land in 2025 klimaatneutraal is. De overheid en anderen kunnen dan wel roepen dat dit niet haalbaar is, maar je moet doen wat nodig is. Waar een wil is, is een weg…”

‘Het is heel intensief en kan emotionele vormen aannemen’

Het intensieve tweedaagse programma wordt (be)geleid door Oscar Westra van Holthe. Zelf omschrijft hij zich als systematisch coach, onderzoeker, consultant, trainer en begeleider. Het oplossen van complexe sociale problemen is zijn core business. Met gebruikmaking van een flipover, kaarten en viltstiften probeert hij in meerdere sessies de gevoelens van de deelnemers boven tafel te krijgen. “Wat moet je zelf leveren en wat brengt het je?, zijn de uitgangspunten,” zegt hij. “Dat vraagt veel van de deelnemers, het is heel intensief en kan bovendien emotionele vormen aannemen. Opvallend is bijvoorbeeld dat deze jonge mensen nu al worstelen met de vraag of ze ooit zelf wel kinderen op de wereld willen zetten.”

De Bornse Channah (21) is een van de deelnemers. Ook zij studeert aan de UT; Technology and Liberal Arts and Sciences is haar richting. “Ik vind het fijn dat er in onze omgeving ook eens zoiets gebeurt”, zegt ze. “Fijn dat je je emoties kunt delen en je samen hard kunt maken voor een wereld met toekomst. Het voelt enorm troostend dit met elkaar te kunnen doormaken.”

‘Het moet gewoon’

Terwijl enkele deelnemers zich onder de overkapping opmaken voor een hopelijk gezellige avond en het ‘We shall overcome’ nog even met elkaar doornemen, verhaalt Armando vol overtuiging verder. Op de vraag of klimaatveranderingen alleen bereikt kunnen worden door het voeren van acties, zegt hij: “Vergeet niet dat alle grote veranderingen in de wereld zijn voortgekomen uit bewegingen als de onze. Of het nu gaat om Jeanne d’Arc of Martin Luther King. Het móet gewoon en we willen duidelijk maken dat we beter voor onszelf en voor elkaar moeten zorgen.”

De vraag of er dit weekend ook plaats is voor het beramen van nieuwe acties, wuift Armando lachend weg. “Nee hoor, misschien komt er wel iets als een Traanrede of zo, maar daarvoor zitten we deze dagen niet bij elkaar. Dit weekend dient er vooral voor om alle emoties met elkaar te delen, van elkaar te leren en er zo in gezamenlijkheid sterker uit te komen.” (AJ/BM)