Ondernemer Andy Kamp is boos

Volgende maand is het alweer twee jaar geleden dat Andy Kamp zijn kledingwinkel Fashion by Andy startte in de Nijstad. De jonge, toen nog 17-jarige ondernemer verwierf een eigen klantenkring en ‘het ging hartstikke goed’, zo zegt hij. Totdat in maart de coronacrisis uitbrak. Net op een moment dat de kledingbranche normaliter weer op stoom komt. “Maar dat is overmacht, daar kun je nu eenmaal niets aan doen. Waar ik me wel vreselijk boos over maak, zijn de ondernemersregelingen. Het klinkt allemaal mooi, maar uiteindelijk vis ik achter het net en word ik gestraft omdat ik nog geen 21 ben. Dat kan toch niet waar zijn?!”

Meer dan gehalveerd

Andy zag aan het begin van dit jaar het nieuwe seizoen helemaal zitten. Hij vernieuwde het interieur van zijn winkel en kon eigenlijk niet wachten totdat de toeloop aan klanten weer op gang zou komen. Maar die kwam niet vanwege corona. “Ik ben wel gewoon opengebleven en ging alleen een uurtje eerder dicht. Maar je ziet zelf hoe rustig het is in het dorp. Mijn omzet is inmiddels meer dan gehalveerd. Terwijl mijn kosten natuurlijk wel gewoon doorlopen. Zo kon ik geen schikking treffen voor de maandelijkse huur en betaal ik nog steeds het volle pond.”

Voor de eenmalige 4.000 euro tegemoetkoming kwam de jonge ondernemer vooralsnog niet in aanmerking. Hij viel met zijn kledingwinkel buiten de voorwaarden die de overheid eraan stelde, terwijl nu ook blijkt dat hij voor de TOZO, de tijdelijke overbrugging voor zelfstandige ondernemers, geen beroep kan doen op de 1.055 euro, maar op slechts 257 euro, omdat hij nog geen 21 jaar is. “Dit maakt je vreselijk boos. Want als het om inkomstenbelasting, omzetbelasting of gemeentelijke belastingen gaat die ik moet betalen, wordt ook niet gezegd ‘betaal maar minder, want je bent nog geen 21’. Hier wordt gewoon met twee maten gemeten.”

Leeftijdsdiscriminatie

Inmiddels heeft de ondernemer via zijn accountant de eerste bezwaarbrief de deur uit gedaan. “Echt, ik kan hier vreselijk kwaad om worden, maar sta ondertussen wel met de rug tegen de muur. Hier is sprake van een absurde leeftijdsdiscriminatie.” Inmiddels heeft Kamp al een aantal pogingen gedaan in contact te komen met het ROZ Twente, dat de regelingen in onze regio coördineert. “Ik kom daar geen stap verder”, zegt hij, “terwijl er ongetwijfeld nog honderden ondernemers zijn die in hetzelfde schuitje zitten als ik. Ik vind dat we hier echt massaal tegen in het geweer moeten komen.” (AJ/BM)