De impact van corona op onderwijs

Op 15 maart besloot het kabinet dat onder andere alle scholen hun deuren moesten sluiten om de coronacrisis te beteugelen. Drie weken later werd gecommuniceerd dat de maatregel voor de scholen verlengd werd tot, in ieder geval, na de meivakantie. Een ongekende situatie die het onderwijs voor de nodige problemen plaatste waar per direct oplossingen voor gevonden moesten worden. Hoe pasten de basisscholen in Borne zich aan en welke uitdagingen voorziet men nu? We vragen het Frank Konings, bestuurder van de Stichting Brigantijn, waaronder bijna alle scholen in Borne vallen.

Snel schakelen

“We gaan nu de derde week in en ik kan met enige trots melden dat iedere school erin is geslaagd om heel snel te schakelen en het onderwijs is doorgegaan door op adequate wijze onderwijs op afstand te organiseren. Wat ik zie is een enorme drive en betrokkenheid bij de leerkrachten. Ze leggen een grote professionaliteit aan de dag, leren van elkaar en er ontstaan hele mooie dingen. Het is een lastige tijd voor iedereen, maar de leerkrachten zijn er wel en staan er wel! En daar ben ik echt heel trots op.”

Er werden in korte tijd pakketten gemaakt, zodat de kinderen thuis aan de slag konden, en er ontstonden creatieve ideeën om met de situatie om te gaan. Zo plaatste bassischool De Vonder een zwerfboekenkist bij de ingang, zodat leerlingen toch boeken kunnen lenen ondanks dat de schoolbibliotheek gesloten is. En de digitale vaardigheden van de leerkrachten gingen met sprongen vooruit. “Het lukt de ene leerkracht beter dan de andere, maar je ziet dat de jongere garde de oudere helpt en dat is mooi om te zien.” Er kan veel via de digitale snelweg, maar zaligmakend is het niet. “Het zijn noodmaatregelen. Er gaat niets boven het fysieke contact tussen leerling en leerkracht.”

Noodopvang

Voor kinderen van ouders in vitale beroepen, zoals de zorg, was opvang op school mogelijk. Daarnaast kunnen kinderen in kwetsbare omstandigheden nog naar school. “De ene school heeft gemiddeld tien leerlingen per dag, maar een andere geen enkele.” Er is niet gekozen voor een centrale noodopvang. “Nee, daarin zien we geen meerwaarde. Ten eerste is samenbrengen van zo’n groep in deze tijd geen goed idee en ten tweede is het voor de kinderen beter om in hun vertrouwde omgeving te blijven.”

Zorgen om achterstanden

“Op alle scholen zijn wel zorgen over kinderen uit kwetsbare gezinnen. Het is soms lastig om contact te krijgen. Het gaat niet om grote aantallen, maar we maken ons allemaal wel zorgen over de achterstanden die kunnen ontstaan. Hoe langer de periode gaat duren, hoe groter die achterstanden zullen zijn. En het gaat niet alleen om cognitieve vaardigheden, maar ook sociaal-emotioneel. Hoe is het thuis gegaan?”

De scholen bereiden zich nu al voor op hoe het onderwijs zal moeten inspringen op de lange periode van sluiting als de deuren weer opengaan. “De kinderen zijn allemaal uit hun ritme gehaald. Na zes weken zomervakantie merken we al dat dit effect heeft. Cognitief, maar het is ook lastig om kinderen weer ‘in de juiste stand’ te krijgen. We denken er wel over na hoe dit straks zal gaan. Ik vrees dat we nog wel een heel jaar druk zullen zijn met de gevolgen. Dat betekent misschien dat we ons meer moeten richten op de kerntaken en wat andere prioriteiten moeten stellen.”

“We gaan nog lang last houden van de coronacrisis. Niet alleen het onderwijs natuurlijk. Vergeleken met de economie is het misschien maar ‘peanuts’. Het is gewoon allemaal heel erg heftig!” (AJ)