Zo’n 70 mensen gaven gehoor aan de oproep van de gemeente Borne om mee te denken over het plaatsen van windmolens en zonneparken in de gemeente Borne. Het is één van de pijlers van de Energievisie in wording. Warmtetransitie en energie besparen zijn ook onderdelen van die visie, maar daar ging het dinsdagavond in het Kulturhus niet over. Wel onderwerp van gesprek was het duurzaam opwekken van energie, vooral via zonnepanelen/parken en windmolens. “Het is niet de vraag óf ze er moeten komen, maar waar en aan welke voorwaarden initiatieven op dat gebied moeten voldoen”, zei projectcoördinator Marcel Wielinga van de Gemeente Borne. Nu wordt vijftien procent van de energiebehoefte opgewekt uit duurzame bronnen, in 2030 moet dat al 70 procent zijn. En dat haal je niet met alleen zonnepanelen op daken.
Hoeveelheid
Stel je wilt geen windmolens en kiest alleen voor zonneparken, dan heb je voor de gemeente Borne tussen de 78 en 56 (afhankelijk van de opstelling) voetbalvelden aan zonneparken nodig om in 2030 energieneutraal te zijn. Als je alleen windmolens wilt, dan heb je het over 1.800 kleine molentjes (15 meter hoog), 11 turbines van 125 meter hoog of vijf van 210 meter tiphoogte. Een combinatie is ook mogelijk.In deze scenario’s worden de oppervlaktes zonneparken en aantallen windmolens hoog aan gehouden.
Kansenkaarten
Maar waar kunnen windmolens en zonneparken? En waar niet? Ids de Beer van bureau Witteveen+Bos en landschapsarchitecte Lisanne Woudsma-Gerritzen hadden er hun licht al over laten schijnen. De eerste met name op het gebied van de technische mogelijkheden en belemmeringen en de tweede vanuit het oogpunt van de landschapswaarden. Voor zonneparken kon je maar beter weg blijven van de essen, de beken, het open landschap en Oud Borne. Het overige landelijk gebied wordt als kansrijk gezien, maar ook slimme oplossingen zoals een ‘uitrolbaar’ zonnepanelenveld op de sportvelden of panelen verwerkt in wegen behoren tot de mogelijkheden. Windmolens kunnen lang niet overal, vanwege technische belemmeringen en afstanden tot woningen, en zijn landschappelijk niet gewenst op verhogingen zoals essen of langs beken.
Het resulteerde allemaal in ‘kansenkaarten’ met gebieden waar, met de nodige mitsen en maren, eventueel een initiatief voor windmolens of zonneparken kansrijk zou zijn, waarbij het ook nog eens belangrijk werd geacht om draagvlak in de omgeving te hebben. Heel grofweg lagen de mogelijkheden voor windenergie vooral op de voormalige vuilstortplaats Elhorst-Vloedbelt in Zenderen, langs de snelweg bij knooppunt Azelo en bij de gemeentegrens met Dinkelland.
Mening van de meedenkers
Wat vonden de meedenkers ervan? Ze mochten het via hun mobieltje zeggen met antwoorden op een aantal vragen. Men koos in meerderheid voor een combinatie van zonneparken en windmolens. Vond draagvlak, meedenken, meebeslissen en meedelen in de voordelen belangrijk en had in meerderheid liever een paar grote windmolens dan een heleboel kleinere. De locaties Elhorst-Vloedbelt en langs de snelweg stuitten op de minste weerstand.
Na afloop was er ook kritiek op het verloop van de avond, waarbij de techniek een beetje haperde en de vragen door een aantal mensen ‘suggestief’ gevonden werden. Men miste bovendien een aantal aspecten, zoals gezondheidsgevolgen van windmolens voor mens en dier, recente wetenschappelijke onderzoeken uit vooral Duitsland over de gevolgen van windmolens, de beperkte opslagmogelijkheden van elektriciteit, zon op daken en mogelijkheden van biomassa en andere duurzame bronnen.
Vervolg
De uitkomsten van de avond worden meegenomen in het beslissingsproces om een toetsingskader te bepalen. Voor de zomer zou er een concept Energievisie moeten liggen, waar de gemeenteraad uiteindelijk aan het einde van dit jaar een beslissing over zal nemen. (AJ)
(In de tekst één van de vele mogelijke kansenkaarten die getoond werden. In dit geval voor zonne-energie. De kansenkaarten zijn in dit stadium nog een denkrichting.)
© BorneBoeit. Op onze artikelen en beeldmateriaal rust copyright.
Voor meer informatie raadpleeg de spelregels.