Borne wil wel bouwen, maar mag niet

Premier Rutte dreigde onlangs nog gemeenten te zullen dwingen om meer woningen te bouwen vanwege de krapte op de huizenmarkt. Er moet meer en sneller gebouwd worden, maar doelstellingen worden niet gehaald. Het zijn de lokale overheden die over bouwplannen gaan en daar zou te veel getreuzeld worden. In Borne is eerder het omgekeerde het geval. De gemeente wil graag meer woningen in de Bornsche Maten kunnen bouwen, de plannen lagen er al, de vraag naar woningen in de nieuwbouwwijk is er zeker, maar Borne mag van de Provincie maar 90 woningen per jaar bouwen. Regionale afspraken. En daarin zit voorlopig geen beweging.

‘Complex verhaal’

“De overheid praat soms met twee monden”, verzucht wethouder Martin Velten. “In Den Haag roept men dat er meer gebouwd moet worden, maar ambtelijk vindt men in Zwolle dat het niet verantwoord is om de rem eraf te halen.” Er wordt gewezen op prognoses die zouden wijzen op ‘slechts een bobbeltje’ in de toename van de vraag. Ondertussen merkt men in Borne hoeveel belangstelling er is voor de nieuwe woningen die er wel gebouwd worden. Men staat er bij wijze van spreken voor in de rij. Maar meer bouwen mag niet.

“Daar is de Provincie heel strikt in. Onlangs zijn de huidige afspraken nog eens bevestigd. Heel jammer. Borne kan wel 3000 woningen bouwen, maar de vierde fase in de Bornsche Maten mogen we niet verder ontwikkelen.”

Diverse raadsleden vroegen tijdens het Politiek Beraad om eens van gedachten te wisselen over het woningbeleid in z’n algemeenheid, onder andere vanwege deze ogenschijnlijke tegenstelling tussen landelijk beleid en de lokale praktijk. Hoe valt dat te rijmen? Volgens Velten is het een ‘complex verhaal’.

Historie

De plannen voor de Bornsche Maten stammen uit de tijd van de gemeentelijke herindeling. Bornerbroek ging naar Almelo en Borne kreeg de opdracht om in eerste instantie meer dan 3000 woningen te bouwen om in de regionale woningbehoefte te voorzien. In 2002 werd er begonnen met het ontwikkelen van een Masterplan. In 2006 verrezen de eerste woningen. Ondertussen veranderde er van alles. De crisis zorgde voor een vertraging in de plannen én de ideeën over hoe er gebouwd moest worden veranderden ook. Liever geen buitengebied opofferen, maar in eerste instantie kijken naar mogelijkheden om binnen de bebouwde kom woningen te realiseren.

Muurvast

Dat leidde ertoe dat Borne plotseling werd geconfronteerd met geluiden dat er een streep moest door de plannen van de Bornsche Maten. Aanvankelijk zelfs zou er per direct gestopt moeten worden met bouwen. Daarmee zou Borne met een half afgebouwde wijk blijven zitten én met een enorme financiële strop. Na koortsachtig bestuurlijk overleg bleef de schade enigszins beperkt, maar in totaal meer dan 2200 huizen mochten er niet komen. En het tempo moest omlaag: 90 woningen per jaar maximaal. En zo zijn de afspraken nog steeds. Vooralsnog muurvast. (AJ)

Foto boven © Gertjan Veldman