Het is nog vroeg zondagmorgen als de eerste amateurspelers zich melden bij de Aegidiusschool in Hertme. Om 10.00 uur staat er namelijk weer een repetitie op de rol van enkele scènes die in de vooravond van 3 april, op de dag van de bevrijding, te zien zullen zijn tijdens het belevingstheater in Oud Borne. Zo’n vijftig spelers worden verwacht en op een enkeling na zijn ze er allemaal. Het is niet de eerste repetitie en zeker ook niet de laatste, maar toch lijken zo langzaam maar zeker de puzzelstukjes op hun plek te vallen. ‘Het maakt indruk’, dat is de meest gehoorde opmerking van de deelnemers.
Twijfelachtige vrouw
Marion Wigger bijvoorbeeld, zelf woonachtig in Oud Borne, speelt de rol van ‘twijfelachtige vrouw’. Behoort ze nu wel of niet tot de NSB, niemand die het weet. In elk geval heeft ze voortdurend contact met de Duitsers. “Ik heb helemaal geen toneelervaring”, zo zegt ze, “maar toen ik hoorde dat dit spel bij mijn eigen voordeur zou plaatsvinden, wilde ik gewoon meedoen. Je ervaart aan den lijve wat zich hier 75 jaar geleden heeft afgespeeld en dat maakt indruk. Natuurlijk ken ik de verhalen van mijn familie, maar nu komt het ineens heel dichtbij. Ik vind het geweldig om erbij te zijn. Iedereen beleeft het op zijn eigen manier en ik denk dat het heel mooi wordt.”
Ook Henk-Jan Kremer geniet van de rol die hij over enkele maanden gaat spelen. De Almeloër is Obersturmführer, een lastige en strenge man. Een personage dat hem op het lijf geschreven lijkt. Eerder was hij al onderofficier van de soldaten tijdens de passiespelen en speelde hij de sheriff in Robin Hood. “Toen ik hoorde van het belevingstheater heb ik me direct ingeschreven voor de audities. Ook hier wil ik bij zijn”, dacht hij en het lukte. “Het is een heerlijke vrije rol, ik heb niet echt een vaste tekst, maar tegelijk is het ook heel realistisch. Ja, dat doet allemaal best wat met je.”
‘Het was geen leuke tijd’
Een van de jongsten is de 9-jarige Hugo van Sloten. Hij woont tegenover de Oude Kerk in Borne en werd door zijn moeder aangespoord om mee te doen. Ook zijn oma en zus zijn van de partij. Hij kreeg de rol van belhamel, ontregelt met zijn kwajongensstreken voortdurend de lessen in zijn schoolklasje en haalt kattekwaad uit op straat. En alhoewel hij de verhalen uit de oorlogsjaren dus alleen uit de geschiedenisboekjes kent, is hem nu al wel duidelijk dat het inderdaad geen leuke tijd was. “Ik vind geschiedenis wel een leuk vak op school, maar nu wordt het ineens heel echt”. Op de vraag wat ‘ie ervan leert, is het antwoord helder. “Nou, ik hoop dat er nooit meer oorlog komt, want dat is écht heel erg!”
Even later worden de drie weer opgeroepen om de volgende scène mee te spelen. Het gaat om een razzia. Diana van Os, de productieleidster, houdt het allemaal nauwlettend in de gaten. "Tot op heden gaat het heel goed”, zegt ze. “Over een kleine twee maanden gaan we ook op locatie oefenen, dan moet het allemaal kloppen. Want dat is waar het uiteindelijk allemaal om gaat. We willen geen show opvoeren of sensationele toestanden creëren. Vanaf dag één heeft Jos Brummelhuis, de regisseur, aangegeven dat het allemaal waarheidsgetrouw moet zijn. Met respect naar alles en iedereen en met respect naar het verleden. En ik ben ervan overtuigd dat we in die missie zullen slagen.” (AJ/BM)
Meer over het belevingstheater in onze special Borne 75 jaar bevrijd
© BorneBoeit. Op onze artikelen en beeldmateriaal rust copyright.
Voor meer informatie raadpleeg de spelregels.