‘Aandacht voor elkaar: het móét gewoon!’

Het besluit van het landelijke Rode Kruis om per 1 januari aanstaande te stoppen met alle sociale activiteiten en zich voortaan alleen maar te richten op het verlenen van acute noodhulp, viel de afdeling Hengelo-Borne koud op het dak. “Dit kan niet waar zijn, hier mogen we niet mee stoppen”, zo was de teneur. Net zoals bij vele andere afdelingen trouwens, die ook de hulp aan eenzame, kwetsbare mensen hoog in hun vaandel hadden. En dus besloot de afdeling onder eigen vlag verder te gaan. Per 1 januari starten ze onder de naam van ‘Stichting Aandacht voor Elkaar’. De meeste vrijwilligers zijn blij en gaan mee over.

‘Dit mag niet gebeuren’

Miriam Oude Wolbers, sinds jaar en dag een van de drijvende krachten binnen de afdeling Hengelo-Borne, vertelt: “Toen we het besluit van het landelijke Rode Kruis een tijd geleden vernamen, dachten we eerst nog dat het niet zo’n vaart zou lopen. Die sociale activiteiten zijn namelijk zó belangrijk. We merken steeds vaker dat met name ouderen in een isolement raken. Maar ook mensen met een beperking of een afstand tot de arbeidsmarkt zijn vaak kwetsbaar of eenzaam.” Toch bleek het afstoten definitief en klonk er binnen de afdeling al snel een geluid van ‘dit mag niet gebeuren’.

“En dat gebeurt ook niet”, zegt Miriam nu trots, “want er is inmiddels een nieuwe stichting in het leven geroepen waarin het werk van en met de ruim 70 vrijwilligers wordt voortgezet.” Onder de naam ‘Stichting Aandacht voor Elkaar’ en onder aanvoering van Wim Meijerink, de kersverse voorzitter, kan er vanaf 1 januari een doorstart worden gemaakt met bijvoorbeeld het wekelijkse praathuis, de ontspanningsmiddagen en -avonden en het vakantieweekend. Meijerink kijkt terug op een veeljarige ervaring in de zorgverlening. Zo was hij jaren bij de Ambulancedienst en Veiligheidsregio actief. Ik heb altijd iets met het Rode Kruis gehad”, zo zegt hij “en ik draaide bijvoorbeeld ook mee tijdens de vuurwerkramp. Dus ja, toen ik voor deze job gevraagd werd, kon ik onmogelijk nee zeggen.”

De belangrijkste drijfveer voor zowel Meijerink als Miriam Oude Wolbers om helemaal opnieuw te beginnen is toch wel de indringende vraag van de vrijwilligers om er mee door te gaan. Meijerink: “Daar begint het allemaal mee. Je wilt met elkaar iets bereiken en samen iets voor een grote groep mensen in onze samenleving betekenen. Dat geeft enorm veel energie.” Inmiddels heeft de nieuwe stichting haar structuur in grote lijnen rond. Er wordt nog gezocht naar een trekker van de sponsorcommissie en van de pr en communicatie.

Nieuwe vrijwilligers

“En natuurlijk hopen we straks nog nieuwe vrijwilligers te vinden”, zo besluit Miriam. “Want als we het goed willen blijven doen, en dat willen we, hebben we echt mensen nodig die graag zo af en de minder bedeelden in onze samenleving een hart onder de riem steken. Met een gesprekje, een bezoekje of wat dan ook. Als mensen interesse hebben, laten ze me dan maar bellen (06 1502 5400) of een mail sturen." Op de nieuwe website van de stichting is bovendien aanvullende informatie te vinden. (BM)