Honderd jaar schaatsen in Zenderen

Op 20 december is het precies honderd jaar geleden dat de IJsclub Zenderen werd opgericht, zo is terug te lezen in de notariële akte die destijds door de allereerste voorzitter Herman Ebbers werd ondertekend. Een speciale jubileumwerkgroep, bestaande uit Herman te Wierik, Henk ter Braak, Bennie Stokkingreef, Theo Timmers, André Wanink, Johan Kamphuis, Henk Middelkamp en Henk Hoek is er al maandenlang druk mee. Op 7 december (“want 20 december is zo lastig, vlak voor de feestdagen”) wordt het eeuwfeest groots gevierd met het uitbrengen van een speciaal jubileumboek en een feestavond.

Het samenstellen van het jubileumboek loopt als een rode draad door alle voorbereidingen heen. Natuurlijk weet de werkgroep, waarvan de meesten ook al tientallen jaren bij de ijsclub zijn betrokken, al een heleboel uit eigen ervaring, maar ook zijn er nazoekingen gedaan over hoe het allemaal begon en wat de honderdjarige in al die jaren allemaal heeft meegemaakt. “En soms doorstaan”, zo vertelt André Wanink, de huidige voorzitter die deze rol al ruim tien jaar vervult.

Belangrijke rol in de Zenderense samenleving

“In de oorlogsjaren was het bijvoorbeeld heel moeilijk om hier te schaatsen”, zo zegt hij. “De Duitsers vonden het maar niks en zagen het vooral als samenscholingen.” In diezelfde periode fungeerde het bijgebouw zelfs nog als lagere school. “Verder heeft het huidige kassagebouw ook nog dienst gedaan als onderduikadres”, zo weet Wanink te vertellen. Een ander moeilijk jaar was 1986, de tijd rond de nieuwe mestwetgeving. Twence kocht in die tijd gronden aan en ook het stuk grond van Johan te Wierik, waarop de ijsbaan is gesitueerd, kwam in beeld. “Door hulp van derden kon er geschoven worden in de gronden en bleef de ijsbaan voor Zenderen behouden.”

Maar de mooie verhalen overheersen toch. Over de rol die de ijsbaan in de Zenderense samenleving speelt bijvoorbeeld. “De ijsclub is toch vooral een sociale activiteit. Veel mensen uit Zenderen zijn er op de een of andere manier bij betrokken. Als bestuurs- of werkgroeplid, als vrijwilliger, of als ijsmeester. “Daarvan hebben we er wel dertig”, klinkt het met trots. “Door het jaar heen, ook als het dertig graden is, komen we met een aantal mensen bij elkaar om onderhoud te plegen. Leuk om te doen want ieder kan dat wat hij ooit in zijn werkzame leven heeft geleerd, hier heerlijk in praktijk brengen. En het is natuurlijk gewoon hartstikke gezellig.”

Met man en macht

In dat kader noemt Wanink de realisering van de nieuwe onderhoudsvrije berging eind vorig jaar. “Toch een van de hoogtepunten in de afgelopen honderd jaar. Met de hulp van gemeente, sponsoren en heel veel vrijwilligers hebben we het allemaal in eigen beheer gerealiseerd. Een gebouw waar we supertrots op zijn.” En dan zijn er natuurlijk de wintermaanden, waarin telkens weer de ijskoorts ontstaat. “Als het er om gaat spannen, dan worden we allemaal wel een beetje zenuwachtig. Zou het wel of zou het niet? Op dat soort momenten wordt er met man en macht gewerkt om het schaatsen op Het Hag mogelijk te maken. Ook al is het maar voor één dag, zoals afgelopen januari.”

Dat zo’n kortstondige opening geen incident is, bewijzen de cijfers die de afgelopen honderd jaar zijn genoteerd. Zo was de ijsbaan in totaal 996 dagen open en 19 jaar helemaal niet. Wanink: “Je ziet ook duidelijk de klimaatverandering in de cijfers terug. In de jaren ’40-’50 telden we 174 dagen dat de baan geopend was, tussen 2010 en 2019 maar 29…” Onverminderd blijft het echter het enthousiasme van alle mensen die ervoor zorgen dat de IJsbaan in Zenderen blijft zoals ‘ie al honderd jaar is: “een van de mooiste en grootste banen in onze regio, waarin we plezier brengen voor duizenden mensen. En dat willen we tot in lengte van jaren zo houden”, aldus de trotse voorzitter. (AJ/BM)

Op de bovenste foto in de tekst (© Dirk de Graaf) de werkgroep 100 jaar ijsbaan. Van links naar rechts: Herman te Wierik, Henk ter Braak, Bennie Stokkingreef, Theo Timmers, André Wanink, Johan Kamphuis en Henk Middelkamp. Henk Hoek ontbreekt helaas.