Om iets voor half negen woensdagmorgen stonden de kinderen van de groepen 1/2 bij Marianne Bult voor de deur. Ze haalden haar op om samen naar De Wheele te gaan waar haar een groots afscheid te wachten zou staan. Ruim 42 jaar zat ze in het onderwijs, waarvan de laatste 24 jaar bij De Wheele. Daar groeide ze uit tot dé kleuterjuf van de school en nu ging ze met pensioen. Alle reden voor een feestje dus, en dát werd het. Met de juf als stralend en verlegen middelpunt.
‘De liefste juf ooit’
Triomfantelijk gezeten in een bakfiets bereikte ze het schoolplein, waar inmiddels een grote erehaag aan wachtende kinderen ongeduldig stond te draaien, wapperend met roodwitblauwe vlaggetjes waarop de beeltenis van juf was gedrukt. Onder een luid applaus wandelde ze vervolgens samen met haar man, kinderen en kleinkinderen door de bonte schare kinderen die haar even later enthousiast zouden toezingen. Elke groep had een liedje ingestudeerd en juf Marianne genoot er zichtbaar van. “Het was de liefste juf ooit”, zeiden enkele moeders ondertussen tegen elkaar.
Van de ouderraad kreeg ze vervolgens een groot zelfportret aangereikt. Een megagrote foto, die was opgebouwd uit ontelbaar vele fotootjes van de leerlingen. Marianne vond het allemaal prachtig. “Al is het wel een dubbel gevoel hoor”, zo vertelde ze even later. “Mensen zeggen allemaal: nu ga je van het leven genieten, maar als je eenmaal op de drempel staat, moet je toch wel even slikken.” Vanmiddag is er voor genodigden nog een kleine receptie. (BM)
© BorneBoeit. Op onze artikelen en beeldmateriaal rust copyright.
Voor meer informatie raadpleeg de spelregels.