Epica: oorverdovend mooi

De vonken vliegen ervan af op deze tropische zaterdagavond. Menig buurtgenoot van het Openluchttheater geniet van de bloemenpracht in de eigen tuin. Met op de achtergrond ritmische klanken. Geen zwoele Caribische muziek maar symfonische hardrock. Hertme is van alle markten thuis. Het kerkdorp telt zo langzamerhand mee in internationaal opzicht. Metropool Open Air haalt de ene bekendheid, Caro Emerald, na de andere, zoals de Nederlandse formatie Epica, binnen. Het geweldige decor van pastoor Veeger wordt niet meer alleen gebruikt voor de Passiespelen en het Afrika festival, maar voor een breed cultureel repertoire: voor elk wat wils in iedere toonaard.

Ook vanavond zijn er weer vrijwilligers uit Hertme op de been. Dit alles ter ondersteuning van het plezier van de samenleving. Een verkeersregelaar haalt zijn schouders op bij de vraag of hij het harde geluid van de band vreest: “Ik ben toch doof!” Hardrockers stromen al vroeg op de avond binnen. Voor de late beslissers zijn er nog kaartjes te koop voor de bijna uitverkochte show. In verband met de hoge temperaturen zijn extra watertappunten aangebracht. En voor de gevoelige oren zijn er oordopjes te koop.

De band Epica

In het voorprogramma treden de bands Blackbriar en MaYaN op. Beiden in de stijl van Epica. MaYaN is een uit meerdere formaties samengestelde band. 10 personen inclusief 2 zangeressen die de toehoorders al aardig in de bijzondere sfeer weten te brengen.

Iedereen kijkt verwachtingsvol uit naar Epica. Een zes persoonsformatie, gestart in 2002. De gekozen bandnaam Epica heeft een dubbele achtergrond. Het is allereerst een ode aan de band Kamelot, waarvan de leden enorme fans zijn. Epica is de titel van Kamelot’s cd. Daarnaast staat het woord Epica voor een oord in het universum waar alle antwoorden op de levensvragen te vinden zijn. Een betekenis die perfect aansluit op de strekking van de teksten op het debuutalbum ‘The Phantom Agony’. Het is en blijft gothic metal, maar de klassieke invloeden zijn duidelijk te vinden. Zangeres Simone Simons draagt hieraan bij met haar klassiek geschoolde sopraanstem. Een stem die regelmatig heerlijk contrasteert met de grunts en screams van bandleden.

De band speelde al meer dan 1000 shows in 61 landen op alle continenten. Van Rio de Janeiro tot aan Santiago in Chili. En van Athene tot nu in Hertme. Fans van de groep: ”We hoeven dit keer niet met het vliegtuig naar Athene af te reizen maar kunnen gewoon op de fiets naar het prachtige theater in Hertme. Waar de temperatuur wel erg op die van Griekenland lijkt.”

Fans van overal

Het theater is gevuld met klanken en staat bol van de decibellen. De muziek is een sublieme balans tussen de grandeur van een groot orkest en de pure heavy metal krijsen. Dit is terug te horen in het contrast en tussen de zangeres Simone Simons en de schreeuwen van Mark Jansen. Het publiek wordt uitgedaagd om te staan. Want op deze muziek kun je niet stil zitten. Leeftijd maakt geen verschil. Iedereen is geraakt door de muziek. De één headbangend, de ander ruig springend. Of chillend op een luchtbed genieten van de stortvloed aan tonen.

De show bestaat uit overtuigende muziek en voortreffelijke zang van Simone. Het vlamt niet alleen figuratief maar ook letterlijk. Naar de hemel gerichte vlammende vuurstralen worden afgewisseld met strakke kleurige lichtbundels. De drummer speelt een dubbelsessie; in Epica en MayaN. Uren drummen vol energie achter elkaar. Raymond uit Appelscha wordt gegrepen door het spel. Terwijl hij ritmisch in de lucht mee slaat. “Zelf drum ik ook. Maar dan alleen thuis, zonder een band.” Hij is niet de enige die van buiten Twente komt. Ook fans uit Duitsland en Hongarije weten nu waar het Hertme ligt. Waar een kleine plaats groot in kan zijn. (YD/HvR)