Indrukwekkende stilte...

Terwijl het twee minuten stil is op het plein voor restaurant Dorset en enkel de wind door de luidsprekers fluit, besluiten enkele duiven ook van zich te laten horen. Het gekoer houdt enige tijd aan en vormt een fraaie enscenering tijdens die indrukwekkende 120 seconden. 120 Seconden waarin de gedachten van velen teruggaan naar hen die vielen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Maar ook worden slachtoffers herdacht die in de latere oorlogen zijn gevallen. Speciaal voor hen staat een afvaardiging van de veteranen bij het monument opgesteld.

‘Het gebeurde dicht bij huis’

De jaarlijkse ceremonie bij het oorlogsmonument werd voorafgegaan door een herdenkingsbijeenkomst in de Oude Kerk, waar waarnemend burgemeester Gerard van den Hengel, Rob Hoogerhuis van de Raad van Kerken en dominee Johan Meijer van de protestante kerk het woord voerden. Van den Hengel refereerde onder meer aan de gesprekken die hij over de oorlogsjaren in Borne had met Jaap Grootenboer. “Het gebeurde dicht bij huis, het kan zo weer gebeuren en wij zijn er zelf bij. Het thema van dit jaar ‘Kiezen voor vrijheid’ geldt voor ons allemaal," zo zei hij. Dié keuze hebben we: jij, ik, wij allemaal!”

Daarna was het de beurt aan dominee Johan Meijer die in zijn overweging ook op het thema voortborduurde. “Democratie geeft niet alleen, maar vraagt ook nadrukkelijk. Het vraagt om meedoen en betrokkenheid. En dat staat haaks op onverschilligheid. Laten we kiezen voor de vrijheid’, aldus Meijer “en daar met elkaar aan blijven werken.”

Na een muzikaal intermezzo van Vocal Harmony Hengelo droeg Joke Steffens het door Maureen de Witte geschreven landelijk gedicht ‘Eén keer vaker’ voor, waarna Rob Hoogerhuis de Kaddiesj uitsprak: het gebed voor de zielenrust van de doden.

Stille tocht

Vervolgens ging het in een stille tocht door Oud Borne, voorafgegaan door de trommelaars van de Bornse Harmonie. Om iets voor achten bereikten ze het oorlogsmonument waar even later het Taptoe-signaal klonk, gevolgd door de twee minuten stilte en aansluitend het Wilhelmus. Tot slot was het zoals te doen gebruikelijk tijd voor de kransleggingen. Na de burgemeester, het voormalig verzet, de Veteranen Borne, het Oranjecomité, de Raad van Kerken en de gezamenlijke gemeenteraad, was het aan de bezoekers een bloemenhulde te brengen.

Ruim twintig minuten later was het allemaal weer voorbij en trok eenieder snel huiswaarts, de warmte tegemoet. (DdG/BM)