De binnentuin van appartementencomplex De Wanne in de Stroom Esch was nodig toe aan een opknapbeurt, vonden de bewoners. “De rozenstruikjes waren zo goed als dood en ook de boompjes voor de garages. Af en toe gingen mensen nog wel eens op de bankjes zitten, maar die stonden zo ver uit elkaar dat het niet echt gezellig was. Met de rollator was het gewoon gevaarlijk om er te komen, want de bestrating was door de wortels van de bomen alles behalve vlak”, vertellen Esther Baart en Agnes Borggreve.
Touwtrekken
Het complex met 70 huurwoningen staat er nu zo’n dertig jaar. Aan de binnentuin was nagenoeg nooit iets veranderd, met verval tot gevolg. De bewoners namen het initiatief voor een renovatie. Dat was vier jaar geleden.
Voorzitter van de bewonerscommissie Esther Baart: “We zijn eigenlijk al vier jaar aan het touwtrekken met de gemeente. Ik werd van het kastje naar de muur gestuurd. De gemeente wees naar Welbions en Welbions omgekeerd naar de gemeente. Het duurde al een tijd voordat we wisten van wie de binnentuin eigenlijk was.” Het bleek dat het stukje grond eigendom is van de gemeente.
Eigen ontwerp
“Uiteindelijk werd tegen me gezegd dat ik dan maar een tekening en een begroting moest aanleveren. Offertes aanvragen ging me net wat te ver, maar een ontwerp heb ik wel gemaakt.” Esther heeft geen achtergrond als tuinarchitecte en ontwierp nog nooit een groene ruimte. “Ik ben maar wat gaan googelen.” Ze bedacht een binnentuin met vier vakken.
“Kijk, vlak bij de ontmoetingsruimte komen drie bankjes zodat we met mooi weer de activiteiten gemakkelijk naar buiten kunnen verplaatsen. Door in het tegenoverliggende vlak dezelfde bestrating te leggen ontstaat er symmetrie. Daar kunnen dan kinderen spelen of stoepkrijten, noem maar op.” De andere twee vlakken worden gevuld met hoge en lage beplanting, met daartussen een laag schors. “Dan hoef je niet iedere dag te schoffelen.” Aan alles is gedacht. Zelfs aan beplanting langs de randen om te voorkomen dat men de auto er kan parkeren.
Bijna de moed opgegeven
Het ontwerp met bijbehorende lijst met beschrijvingen ging naar de gemeente. “Via wijkcoördinator Marijke Adams kwam het weer een beetje aan het rollen, maar vervolgens hoorde ik weer een jaar niets.” Esther had bijna de moed opgegeven. “Ik begrijp niet waarom het allemaal zo lang moet duren. Als je niks wilt, dan geef ik het op”, dacht ze. Maar toen kwam daar dan toch plotseling twee maanden geleden het groene licht en sinds afgelopen maandag zijn de mannen van Twente Milieu aan het werk. “Ze kwamen hier met mijn tekening in de hand. Cool, hè?”
De Buurtman
Eén van die Twente Milieu-mannen is Richard Pieterson, sinds kort aangesteld door Twente Milieu als ‘buurtman’. Een functie die specifiek bedacht is om als verbindingsschakel te fungeren tussen wijkbewoners en Twente Milieu, juist voor initiatieven als deze. “Ik kan natuurlijk niet beloven dat iedereen altijd krijgt wat hij of zij wil, maar ik kan er wel voor zorgen dat processen beter gestroomlijnd verlopen”, zegt Pieterson. Deze donderdag ontstond er enige discussie over de lantaarnpalen. Via een ander traject worden die binnenkort vervangen door moderne led-verlichting. Misschien was het handig om de werkzaamheden samen te laten plaatsvinden? “Ik zal morgen eens gaan informeren hoe het met die lantaarnpalen zit”, voegde Pieterson de daad maar meteen bij het woord.
Als alles volgens planning verloopt is de metamorfose van de binnentuin van De Wanne over ongeveer twee weken een feit. Esther Baart en Agnes Borggreve kijken ernaar uit. “Er komt zeker een feestelijke opening, want dit vraagt wel om een feestje!” (AJ)
(Op de foto vanaf links: Richard Pieterson, Agnes Borggreve en Esther Baart)
© BorneBoeit. Op onze artikelen en beeldmateriaal rust copyright.
Voor meer informatie raadpleeg de spelregels.