Dijkhuisbewoners volgen de ster

Het is zondagmiddag, iets na vieren. Zo’n tweehonderd mensen maken zich op voor een wandeling rond Het Dijkhuis. Het is grauw, grijs en koud. Het deert de deelnemers niet, want het reeds eeuwenoude kerstverhaal is hartverwarmend. Hier en daar zijn de resten van de witte wereld nog zichtbaar.

‘Het gaat om de sfeer’

“Deze wandeling is een initiatief van de welzijnswerkers van Het Dijkhuis”, vertelt Manon Gelen. Zo’n honderd bewoners nemen er aan deel. En dan zijn er nog eens honderd begeleiders, familieleden en vrijwilligers. “Het is een beleeftocht geworden”, aldus Manon, “waarbij het er om gaat samen de sfeer van het kerstverhaal te proeven.”

Het levende kerstverhaal wordt ingevuld door medewerkers en vrijwilligers van de zorgorganisatie TriviumMeulenbeltZorg. Ook de Rabobank en Stichting Goal zijn vanuit het perspectief maatschappelijk ondernemen partners in deze opzet.

Terwijl het begint te schemeren verlaat één van de twaalf groepjes Het Dijkhuis. Velen worden in rolstoel voortgeduwd door hun begeleiders. Het zijn echtgenoten, kinderen, kleinkinderen en vrijwilligers. Zo ook Carla, medewerkster van de Rabobank. Ze is hier samen met acht collega’s van de bank. Het groepje wordt opgewacht door een verhalende herder. Even verder verschijnt een engel. Het is Ans Veldhuis, een verzorgende die vandaag, op haar vrije dag, meehelpt. Stralend tussen kaarsjes vertelt ze de boodschap.

Een neutje in de herberg?

Bij het passeren van een groepje herders zingt iedereen de herkenbare kerstmelodieën mee. Even later hoort één van de heren, een bewoner van Het Dijkhuis, dat er in de herberg De Ster geen plek meer is. Op zijn vraag of er voor hém wel een neutje is, wordt heimelijk gelachen. Hij ontvangt een kerstkransje. De nostalgische tonen van de Midwinterhoornblazers dragen de kerstsfeer op de weg naar het Mariakapelletje. Koning Balthazar, locatiemanager Jos van der Wal, vertelt in deze serene omgeving in welke richting we de ster moeten volgen.

Alhoewel we weten hoe het verhaal eindigt, blijft het verrassend. We vinden Jozef, Maria en het Kindje Jezus, gewikkeld in doeken en liggend in stro en een kruiwagen, in de stal van het Dierenparkje ‘De Bonte Koe’. Onder het genot van chocolademelk en glühwein vertelt meneer Hodes dat hij samen met zijn vrouw heeft genoten. “Goed georganiseerd en zeker voor herhaling vatbaar. Alle lof voor de organisatie en het enthousiasme van de medewerkers.” (YD)