Kerstconcert in winterse sfeer

Buiten wordt het publiek begroet door de melancholieke klanken van de midwinterhoorn, binnen is de St. Stephanuskerk sfeervol met kaarsjes verlicht. Het C-orkest preludeert op het komende concert met kerstliedjes. De kerk stroomt vol.

Dominee Johan Meijer begroet de aanwezigen met het voorlezen van het weerbericht van de dag: “Koud met een rand sneeuw gedurende de avond of nacht. Sneeuw past bij een kerstconcert, misschien zien we aan het einde van de avond buiten de sneeuw wel liggen.” Daarna vervolgt hij met een kort welkomstwoord aan de aanwezigen, de kunstenares Elena Handel die met haar vloeiende zandschilderijen een paar muziekstukken zal begeleiden. Ook de solisten Niels Pol en Marit Holterman krijgen een woordje.

De eerste keer in de St. Stephanus

Paul Homan, voorzitter van de Bornse Harmonie: “Het is ons debuut in deze kerk. We speelden wel in de Theresiakerk, maar dat kan niet meer. Deze kerk is uniek voor ons, we moesten bedenken hoe we het podium rond het altaar gebouwd kregen voor het hele orkest. In samenwerking met het Kulturhus is dat gelukt. Ons koperensemble van 12 mensen staat achteraan. We waren wel even bang dat de klank in deze kerk, er kan een galm komen, niet goed zou zijn. De soundcheck van vanmiddag haalde die angst weg.”

“Marcel Bergboer, de dirigent, geeft ook in Duitsland les”, vervolgt hij, “daar heeft hij Elena Handel leren kennen. Zij heeft een studie gemaakt van de muziekstukken waar zij een zandschilderij bij maakt. Ook dat is uniek.”

De orkesten spelen

Het C-orkest speelt met enthousiasme twee kerstliederen waaronder Jingle Bell Rock en Elena Handel maakt daarbij het eerste zandschilderij. Op twee grote schermen kan het publiek de handbewegingen en de gevormde figuren meekijken. Een unieke ervaring.

Het B-orkest vervolgt met een viertal stukken. Het klassieke `Arioso` en daarna `Gabriels hobo`, waarin Niels Pol soleert. Zijn hobo jubelt boven het orkest uit. In `Christmas at the Movies` is weer een zandschilderij te bewonderen waarin de gezichten van filmsterren elkaar een kerstkus geven.

Tussen de wisselingen van de orkesten door vertelt Johan Meijer steeds een kerstverhaal. De eerste is van Godfried Bomans en na het B-orkest vertelt hij het ontroerende Andersonsprookje: `Het meisje met de zwavelstokjes.` Dat verhaal is naar de huidige tijd te trekken.

Dan het A-orkest. Voluit beginnen zij met het lied `Let the Bells ring'. Het volgende stuk zou ook met een zandschilderij beginnen maar helaas hapert de techniek: een van de schermen is uitgevallen. Met man en macht wordt aan reparatie gewerkt. Marcel Bergboer begint dan met het volgende nummer: `A holly jolly Christmas` met de solozang van Marit Holterman, de winnares van `The voice of Borne`. Ze kan goed zingen, maar haar stem komt helaas niet boven het geluid van het orkest uit. Dat is wel jammer.

Samenzang

De samenzang in 'Gloria in Excelsis Deo` komt niet helemaal uit de verf. Het orkest speelt goed, daar niet van, maar of de kerk nu wel meezingt? Veel zang is niet te horen. In het Ave Maria, gecomponeerd in 1970 zoals Johan Meijer vertelt, met de solo van Niels Pol komt de hobo beter uit de verf.

Dan is het technische probleem niet helemaal opgelost, een scherm blijft leeg, toch kunnen Elena Handel en het orkest vervolgen met `Polish Christmas’. De handelingen van Elena zijn zo fascinerend dat bij een aantal mensen de muziek amper gehoord wordt. Zo vloeiend zijn haar handen met het fijne zand op het scherm.

In de `Bolero de Noël` komen diverse kerstliederen samen. Het beroemde 200 jaar oude lied `Stille Nacht, Heilige Nacht` wordt met alle solisten, orkest en aanwezigen uitgevoerd.

Kerstgroet

Het laatste nummer `Antarctica` wordt weer met een zandsculptuur uitgevoerd. In het beeld kan men een pinguïnechtpaar met jong zien. Symbolisch voor de kerststal? In vloeiende bewegingen wordt het beeld veranderd in een kerstgroet van de Bornse Harmonie aan het aanwezige publiek.

Johan Meijer sluit het concert af met een dankwoord en bloemen voor alle solisten. Paul Homan bedankt het kerkbestuur voor het ter beschikking stellen van de kerk en natuurlijk volgt nog een toegift: `I’m dreaming of a white Christmas`. Een groot applaus is terecht voor het orkest en de solisten.

Buiten wacht geen witte laag, alleen een snerpende wind. Maar op zondagochtend ligt het beloofde laagje sneeuw. (AM)