Kerstboom staat voor noaberschap

Uitgezwaaid door vrouw en kinderen vertrokken zondagmorgen 38 mannen, allen bewoners van de Honingzoet, voorafgegaan door een trekker met forse aanhanger, op de fiets naar Delden. Daar zou een immense kerstboom worden opgehaald die de komende weken het pronkstuk moest worden in de nog jonge straat in de Bornsche Maten. Drie uur later keerden ze met een exemplaar van ruim negen meter terug. Burgemeester Rob Welten ontstak daarna voor de allereerste keer de lampjes. “Een geweldig voorbeeld van goed noaberschap’, zo zei hij ‘en mooi te zien dat ook bij de jongere generatie de saamhorigheid leeft.”

Zo eenvoudig als het hierboven omschreven staat, verliep de dag echter niet. Maar plezierig was ‘ie wel. Het idee voor het ‘greun haal’n’, zoals het evenement werd genoemd, kwam begin november van Peter Matel en Martijn Dijkhuis. Zij polsten de buurtbewoners en proefden direct veel enthousiasme. Er werd contact gelegd met de gemeente, materialen en geld ingezameld en vorige week zaterdag ging er al een ruim anderhalve meter lange buis de grond in die de boom op zijn plek zou moeten houden.

Geen gebrek aan aanwijzingen

Vanmorgen was het dan zover. De fietstocht naar Delden verliep in hoog tempo en amper een half uur later bereikten de mannen de plek waar de boom al lag te wachten. En dat kwam goed uit, want daardoor konden ze zich eerst even tegoed doen aan het biertje, dat ter versterking was meegenomen. En ze straalden helemaal toen de leverancier van de boom, tuincentrum Nijhof, ook nog eens met een shoveltje kwam aanrijden om de boom op de aanhanger te trekken. Het gevolg was dat ruim dertig mensen met een biertje in de hand aanwijzingen gaven en de rest het werk lieten doen. De lol was er niet minder om.

Na een half uur was de klus geklaard en kon de zegetocht terug naar Borne beginnen. Maar voor de Honingzoet werd bereikt, zou er eerst nog even worden aangelegd bij De Steeg. Daar konden de 38 nog even moed verzamelen voor hun zwaarste opdracht van de dag: het opzetten van de boom. Zo geschiedde. Enkele biertjes en een broodje knakworst verder ging het terug naar de Honingzoet.

En ook hier hetzelfde ritueel, veel aanwijzingen en enkele harde werkers die het voortouw namen.

Drie pogingen

Nadat Matel de taken had verdeeld kon het eigenlijke werk beginnen. De stam, die natuurlijk te dik was, werd een stukje slanker gemaakt, ladders en touwen die het omhoog brengen moesten vergemakkelijken in stelling gebracht en alle 38 kregen ze een plek rond de boom om waar nodig bij te sturen, te trekken of te duwen. Na drie pogingen lukte het en zakte de boom fier in zijn voet. Daar stond ‘ie, de trots van de straat en een luid gejuich stak op. Ondertussen werd ook de feesttent geplaatst en de laatste hand gelegd aan de kerstlampjes die de 42 kleine boompjes sieren in de straat.

Om half vier was het allemaal klaar. Een blije Rob Welten vertelt aangenaam verrast te zijn door het grote enthousiasme van de straatbewoners. “Als gemeente maken we ons wel eens zorgen dat het noaberschap in nieuwe buurten en wijken wat naar de achtergrond verdwijnt. Hier wordt het tegendeel bewezen en dat vind ik geweldig”, zo zei hij, waarna hij de lichtjes ontstak.

‘Vóór en achter de paaltjes’

Ook Peter Matel kijkt met trots terug op de dag. “Dit was echt perfect. De Honingzoet, voor de bewoners nog steeds bestaande uit het deel vóór de paaltjes en het deel erachter (al zijn de scheidingspaaltjes al twee jaar geleden verdwenen) vormde vandaag een eenheid. We spraken buurtbewoners die we anders alleen voorbij zien komen. Op deze manier groeit er een geweldig stuk saamhorigheid in de straat.”

Het vrouwelijke deel van de bewoners had ondertussen allerlei hapjes en drankjes in gereedheid gebracht om het nieuwe samenzijn te vieren. En gevierd werd er. Ruim honderd bewoners genoten bij het invallen van de duisternis ‘van ‘de mooist verlichte straat in de Bornsche Maten’, zoals Matel zich euforisch liet ontvallen. (AJ/BM)