Na 28 jaar is er een (voorlopig) einde gekomen aan de jaarlijkse Kerstherberg op 25 december. Steevast schoven er al die jaren zo’n 50 mensen aan voor een kerstdiner, terwijl er in de uren daarvoor nog eens tientallen andere mensen binnenwandelden voor een praatje, een bakje koffie, een hapje en een drankje. “Het is niet anders,” verzucht Giena van de Weg. “We slagen er simpelweg niet in een nieuw team van vrijwilligers bijeen te krijgen en bovendien zitten we in een lastige constructie met het Kulturhus.”
Iets te naïef?
Vorig jaar had Giena samen met haar team van vrijwilligers nog een stille hoop dat het allemaal niet zo’n vaart zou lopen, dat zich nieuwe mensen zouden aandienen om het stokje van hen over te nemen en dat er een oplossing zou komen om met gesloten beurzen van het Kulturhus gebruik te kunnen blijven maken. Van de Weg: “Misschien zijn we ook wel iets te naïef geweest en hebben we te lang in de veronderstelling geleefd dat het met een beetje goede wil vanzelf wel goed zou komen. We deden het immers allemaal voor de medemens.” Het mocht dus niet zo zijn.
Na de laatste editie meldden zich weliswaar enkele mensen die bereid waren aan te sluiten, maar om uiteenlopende redenen, waaronder gezondheid, haakten ze af. “Niks aan te doen,” zo vervolgt Giena. “Daar kwam bij dat Marijke Adams vele jaren als vrijwilligster heeft meegedraaid en al eerder kenbaar maakte dat vorig jaar haar laatste jaar zou zijn. Marijke heeft haar werkplek in het Kulturhus en kon dus op vrijwillige basis de herberg faciliteren. Door haar vertrek valt dit weg, wij zijn geen onderdeel van het Kulturhus en dat betekent dat er op zo’n dag andere en betaalde krachten moeten worden ‘ingevlogen’. Dat bedoel ik niet onaardig, maar het is een gegeven. Een complex van factoren dus, dat maakt dat er dit jaar voor het eerst na 28 jaar geen Kerstherberg zal zijn. Spijtig…”
‘Jammer en zorgelijk’
Wethouder Martin Velten, met Zorg en Welzijn in zijn portefeuille, reageert verrast als hij het nieuws hoort. “Dit is heel jammer. Kennelijk is het weer een initiatief uit de samenleving, dat het niet redt. Een goed initiatief bovendien dat breed wordt gewaardeerd. Het gebrek aan vrijwilligers is wellicht een weerslag van de individualisering van onze samenleving en dat vind ik zorgelijk en jammer. Als gemeente kunnen wij uiteraard deze kar niet trekken, maar waar nodig kunnen we wel faciliteren. En als het vastzit op een locatie, dan hoor ik het graag”, zo voegt hij eraan toe.
Giena van de Weg is ondertussen doende de jaarlijkse sponsoren te informeren over het trieste besluit, alsook de anderen die met hun giften of inzet een belangeloze bijdrage leverden aan dit bijzondere feest, dat speciaal bedoeld was voor mensen die eenzaam zijn en op een dag als kerst toch wat gezelligheid en aanspraak zochten. “Nogmaals, het is heel jammer. En stilletjes hoop ik nog op een wonder. Dat het toch nog lukt om volgend jaar een nieuwe ploeg de draad weer op te laten pakken. Dat er weer plaats is in de herberg en dat ze kunnen roepen: wees welkom!” (BM)
© BorneBoeit. Op onze artikelen en beeldmateriaal rust copyright.
Voor meer informatie raadpleeg de spelregels.