Herfstknutsels maken in Bussemakerhuis

Herfstvakantie, dan is het weer tijd om in het Bussemakerhuis een ochtend fijn te gaan knutselen. 16 Kinderen komen enthousiast binnen, klaar om te beginnen. Gwenda Kimp staat gereed om hen te ontvangen, ook vier begeleidsters staan bij de tafels en na een welkomstwoord beginnen de kinderen al snel.

Wat kunnen ze maken

Vier tafels zijn beschikbaar: aan een tafel schilderen ze een herfsttafereel of een eng Halloween beeld. Aan een andere tafel wordt van een glazen potje een mummie gemaakt. Bij de derde tafel houden de kinderen zich bezig met een wintertafereel, ook met een glazen potje en aan de laatste tafel wordt een herfsthanger gemaakt. Voldoende afwisseling dus. Bij de tafels staan Ienke en Maria en de twee jeugdraadsleden Lieke en Anouk.

Kinderen vertellen

De leeftijden van de kinderen variëren van 6 tot 10 jaar. Ze helpen elkaar onderling wel. Lieke van 8 is samen met vriendin Fleur gekomen: “Nee, ik ben nooit eerder in het huis geweest maar toen de ouders van Fleur gingen trouwen ben ik hier wel geweest. Ik vind het heel leuk om vandaag hier te zijn want ik hou van knutselen. Dat doe ik bijna iedere ochtend. Ik wil best vaker komen. In mijn potje doe ik thuis een lichtje.”

Gwendolin is eerder met school in het Bussemakerhuis geweest: “Ik vind het hartstikke leuk hier.” Alya van 7 en Emma van 6 kennen het Bussemakerhuis niet: “We vinden het wel leuk.” Alya is even later heel bedachtzaam bezig met het schilderen van een Halloweentafereel.

Finn (foto rechts) zit op De Wheele: “Ik weet nog wel het feest van juf Maria en meester Hans. Toen trommelde ik met een kokosnoot in een bak water. Dat heb ik thuis ook gedaan. Ik zat op drumles, nu niet meer want er waren niet genoeg kinderen en toen ging de les niet meer door.” Ook hij heeft een mooi schilderij gemaakt en gaat nu verder met de mummie.

Tessa houdt ook van knutselen: “Thuis knip ik figuurtjes uit papier en plak ze op. Daar verzin ik dan verhaaltjes bij en schrijf die op. Maar ik ben geen schrijfster”, zegt ze met de nodige zelfkennis. “Ik heb veel zin om hier te zijn”.

Tussendoor is er een pauze met wat lekkers, ook wordt zo nu en dan wel een snoepje aangeboden. Veel tijd om even pauze te houden, nemen de kinderen niet. Ze willen alle vier de objecten wel afmaken en mee naar huis nemen. Aan het einde worden alle gemaakte werkstukken tentoongesteld op de trap van de opkamer. Het zal een kleurrijk gezicht zijn. Met de resultaten gaan de kinderen tevreden naar huis. (AM)