Wil Zenderen het Sindron wel?

“We luiden nog niet de noodklok, maar moeten er wel open over zijn,” zo vat Joyce van Rees, clustermanager van Aveleijn, de zorgelijke status samen van het Sindron in Zenderen. Op 13 november vorig jaar kreeg de zorgorganisatie met financiële hulp van de gemeente Borne het beheer van het dorpscentrum in handen. Hoopvol opende het een nieuwe buurtsuper en de ontmoetingsruimte kreeg een andere invulling. De cliënten van Aveleijn zouden er een uitstekende dagbesteding vinden en de inwoners van Zenderen zagen hun wens vervuld.

Alle seinen op groen dus, dacht iedereen. Maar het groen heeft inmiddels plaatsgemaakt voor oranje. Nu de helft van de proefperiode erop zit, luidt de conclusie dat het niet goed gaat. De omzet van de buurtsuper is lager dan de prognoses aangaven en ook de ontmoetingsruimte wil maar niet het bruisende dorpshart worden waarop was gehoopt. “Vreemd, want in Lonneker draaien we al dertien jaar én met succes een soortgelijk project. Het is écht een zoektocht hoe we elkaar kunnen vinden”, verzucht Van Hees.

Brood van bakker Schabbink

Hilbrand Reinders, bedrijfsleider van beide supers, vertelt dat de buurtsuper in Zenderen er alles aan doet het haar klanten naar de zin te maken. “De mensen wilden brood van bakker Schabbink, dus kwam er brood van bakker Schabbink. Een andere klant vroeg waarom we geen Conimex-producten hadden. Nu hebben we ze wel. Maar het is en blijft een buurtsuper,” zegt hij verontschuldigend. “We zijn er voor de vergeten boodschappen. Misschien speelt de ligging een rol. We zitten ietwat verstopt aan de rand van het dorp, mogen amper bewegwijzering plaatsen omdat de Hoofdstraat een provinciale weg is en bovendien zou het beter zijn aan de andere kant van de straat te zitten, want dáár wonen onze klanten. Én vergeet niet dat deze super ruim een half jaar dicht is geweest. In die periode hebben mensen een andere weg gevonden en ze terugwinnen is nu eenmaal lastig.”

De ontmoetingsruimte naast de buurtsuper ademt ook al een onheilspellende rust. “De Zenderenaren zouden hier spontaan naar binnen moeten stappen, een kop koffie drinken en genieten van de zelfgemaakte appeltaart, liefdevol gepresenteerd door de jeugdige cliënten. Het is een ontmoetingsplek, maar ook een plek om rustig een krantje of een boek te lezen, een biljartje te leggen of een overleg te houden. Maar op de een of andere manier wil het nog niet lukken”, zo zegt de clustermanager.

Enquête onder Zenderenaren

Inmiddels hebben de schilder-, bridge- en biljartclub er wel hun wekelijkse plek gevonden, evenals de ouderensoos. Van Hees: “Maar het is en blijft te weinig. Het moet hier alle dagen borrelen. We willen immers een onderdeel zijn van de plaatselijke gemeenschap. Toch hebben we het nog lang niet opgegeven. Over enkele weken doen we een enquête de deur uit om bij de Zenderenaren te peilen hoe ze erin staan, welke behoeften ze hebben en wat we eventueel zouden kunnen verbeteren. En blijkt over een jaar dat we er niet in geslaagd zijn het tij te keren, dan moeten we eerlijk zijn en concluderen dat zo’n project in Zenderen niet haalbaar is.”

Interim-voorzitter Jan Kruidenier van de Dorpsraad zegt in een reactie het heel spijtig te zullen vinden als de super zou moeten sluiten. “Dat zou dan al de tweede zijn op die plek, terwijl in elk dorp toch wel behoefte is aan een dergelijke voorziening. Maar je kunt mensen nu eenmaal moeilijk verplichten om hier hun boodschappen te doen. Misschien is het een marketingkwestie…”

Ook geeft hij aan samen met de andere betrokken partijen de komende tijd te blijven zoeken naar oplossingen. “In ons driemaandelijks overleg staat dit hoog op de agenda en ik kan me nu eerlijk gezegd nog niet voorstellen dat er over een jaar een einde komt aan het Sindron.” (BM)