Morgen, donderdag 19 juli 2018, wordt mr. G.J.M. Hulshof, notaris te Borne, bij Koninklijk Besluit eervol ontslag verleend. In gewoon Nederlands: Gert stopt met zijn werk. De man die 38 jaar lang op zijn oerdegelijke herenfiets - met zijn aktentas aan het stuur – de afstand tussen wonen en werken overbrugde, vindt het welletjes. “Het is mooi geweest. Met veel genoegen draag ik het stokje over aan Nienke Westerhof, die gisteren als notaris werd beëdigd. Het waren prachtige jaren, maar nu wordt het tijd voor iets anders.”
Hulshof is inmiddels 64. Gevraagd naar zijn loopbaan zegt hij: “Och, eigenlijk was het allemaal niet zo indrukwekkend”. Het is tekenend voor de immer zorgvuldig formulerende, bescheiden en verknocht aan zijn vak zijnde notaris. Hij is geboren in Tubbergen en trok in 1972 naar Groningen voor zijn rechtenstudie. Eenmaal geslaagd keerde hij terug naar Twente om neer te strijken bij Notaris Pot in Delden. “Een prachtige villa schuin tegenover het station. Het kantoor was boven, de notaris woonde op de begane grond.”
De charme van het vak
In 1980 volgt de overstap naar Borne, naar het notariskantoor van Hans Kuhlmann, dat toen nog aan het huidige Dorsetplein was gevestigd. “Ik werd er kandidaat-notaris en onze samenwerking verliep zo goed dat we in 1989 besloten te associëren, een tweede notaris in Borne”, zo kijkt hij tevreden terug. En alhoewel het notariaat in al die achterliggende jaren enorm is veranderd, relativeert Hulshof die gedachte onmiddellijk. “Natuurlijk, de maatschappij is veranderd en de regelgeving wijzigt voortdurend en snel maar de essentie en charme van ons vak is gebleven: het in overleg met cliënten vastleggen van afspraken en wensen. De notaris is nog steeds vertrouwenspersoon bij uitstek die adviseert en begeleidt in de hedendaagse juridische doolhof.”
Terugdenkend aan bijzondere akten of momenten valt er even een stilte. “Oei, da’s een moeilijke”, verzucht hij onderwijl zoekend naar een antwoord. “We hebben in Borne grote uitbreidingen gehad: de Stroom Esch en nu de Bornse Maten, twee grote ruilverkavelingen Weerselo-Dulder en Saasveld-Gammelke. Bijzonder was ook de plotselinge afschaffing van de WIR, de Wet Investeringsregeling. Halsoverkop dienden we allerlei aktes op te maken om een tijdige subsidietoekenning voor onze opdrachtgevers te waarborgen. In het laatste weekend vóór de afschaffing zaten we dag en nacht op kantoor om alles rond te krijgen. Staat zondagmorgen om vijf uur de politie aan de deur om te vragen wat er binnen toch gaande is. Prachtig! Interessant zijn ook de familie-overdrachten, bedrijven die naar de volgende generatie gaan; in de agrarische sector speelt daarbij nog steeds het oude blijversrecht en werken alle kinderen mee aan een soepele overname.”
Hectiek van alledag
Maar de écht bijzondere momenten zitten bij Hulshof in kleine zaken. “Tot op de dag van vandaag kan ik lichtelijk ontroerd raken van een bedankbriefje dat ik soms krijg van mensen die we op de een of andere manier hebben geholpen. Dát geeft voldoening.” Op de vraag of hij het werk als notaris weer zou willen overdoen, klinkt een vastberaden bevestiging. “Ja, onmiddellijk, maar dan wel anders. In de hectiek van alledag lag de focus in het verleden weleens teveel op het afronden van de akten en was er soms te weinig aandacht voor kantoororganisatie en dossierbewaking. Gelukkig is dat erg verbeterd en nu een belangrijk aandachtspunt, de notaris wordt steeds meer ondernemer! “
En toch is Hulshof in al die dynamiek van vandaag vooral zichzelf gebleven. “Ik ben een klassieke generalist, probeer van alle markten thuis te zijn maar trek er zelf mijn eigen pad in. Neem de digitalisering. Op dat gebied zit ons kantoor graag voor in de trein, maar zelf heb ik niets met sociale media. Ik kan genieten van mijn dagelijkse momenten op de fiets. Dan mijmer ik een beetje en probeer op die manier wat afstand te nemen van alles. Dat zou ook mijn belangrijkste raad zijn aan Nienke, mijn opvolgster: een goede balans te vinden tussen werk en privé.”
‘Een heerlijk dorp om in te wonen’
Bij Gert Hulshof slaat die balans vanaf nu dus duidelijk door naar privé. “Twee jaar geleden heb ik het besluit genomen om met mijn werk te gaan stoppen. Dat is een goede keus geweest. Met Pauline, mijn echtgenote, heb ik de afspraak gemaakt dat we proberen zoveel mogelijk onze eigen dingen te blijven doen. Dan hebben we elkaar ’s avonds immers ook nog iets te vertellen. Onze kinderen wonen in het westen van het land. Daar ga ik straks wat vaker naar toe en kan ik de rol van oppas-opa aannemen. En voor de rest, ach ik zie het wel. Tien jaar geleden zat ik in de Beeldentuin-commissie, een mooie tijd. Misschien wordt het wel wat vrijwilligerswerk, ik laat het maar even op me afkomen.” En over Borne: “Borne is een heerlijk dorp om in te wonen. Een mooi welvarend dorp dat het geweldig heeft gedaan, eens het Nazareth van Twente en nu een woongemeenschap om jaloers op te zijn. Ik ga ervan genieten.”
Nienke Westerhof, jongste notaris van Nederland
Nienke Westerhof, zijn opvolgster en met haar 31 jaar nu de jongste notaris van Nederland, ten slotte: “Ik zal Gert missen. Hij was de afgelopen jaren mijn mentor. Heb veel van hem geleerd. Hij zorgde voor heel veel rust en kwaliteit op het kantoor. Dat moeten we straks nog maar zien waar te maken.” (AJ/BM)
© BorneBoeit. Op onze artikelen en beeldmateriaal rust copyright.
Voor meer informatie raadpleeg de spelregels.