Na de bijeenkomst Verbonden in Licht van 2017 heeft de werkgroep negen mensen bereid gevonden om ´s morgens tussen 9.00 en 10.00 uur het poortgebouwtje op de begraafplaats te openen. Ook sluiten zij het poortgebouwtje weer af. In de winter rond 17.00 uur, als de dagen wat langer licht hebben, wat later.
Het Poorthuisje
De sleutelhouders zorgen er ook voor dat het Poorthuisje opgeruimd is en er altijd een lichtje brandt. Het Poorthuisje is een oase van rust waar iedereen even kan gaan zitten en bezinning kan vinden. In het Poorthuisje kunnen bezoekers van de begraafplaats even een moment van rust vinden, een herinnering koesteren.
Ellen Klasens, lid van de werkgroep en kunstenares, heeft het schilderij aan de muur gemaakt. Er liggen kaartjes, de afbeeldingen zijn delen van het schilderij, waar op de achterkant een herinnering aan een dierbare overledene kan worden geschreven. De beschreven kaartjes worden zorgvuldig verzameld en die kaartjes worden in een klein kunstwerk verwerkt in de vorm van een hart.`Liefde` straalt het hart uit. Tijdens Verbonden in Licht krijgt het kunstwerkje een plek in het Poorthuisje.
Voor het Poorthuisje, naast het monument voor het ongeboren kind, is een pleintje waarop vier nieuwe bankjes zijn geplaatst: een rustpunt in een verder druk dorp als Borne.
Negen sleutelhouders
Bij toerbeurt openen en sluiten de vrijwilligers de deur van het Poorthuisje. Nog nooit is dat overgeslagen en in harmonie nemen zij werk van elkaar over als het nodig is. Die inzet wordt gewaardeerd. Samen met de werkgroep vindt een maaltijd van soep en pannenkoeken plaats op het pleintje met de nieuwe banken. Maar dat is niet alles: Ellen Klasens geeft iedere vrijwilliger een presentje als dank voor de inzet.
Het presentje heeft een sterk symbolische waarde: een kaartje met het bedankje heeft als afbeelding een roos, symbool van liefde en waardering. Een lantaarntje: brengt licht op een plek waar mensen het moeilijk hebben. Het lantaarntje heeft twee lontjes, een voor henzelf en een als symbool voor een ander. Een reep Toblerone: iedereen weet wel dat chocolade troostrijk voedsel is. En dan nog een kaartje met de wens `fijne zomer`. Het presentje wordt namens de bewoners van Borne aangeboden uit waardering voor de inzet.
Ideeën borrelen op
Rust is er nu even niet op het pleintje. Een etentje op een begraafplaats is nu ook niet iets dat vaak voor zal komen. De sleutelhouders zijn verrast en vinden het heel prettig dat zij samen met de werkgroep ideeën uitwisselen. Onderling worden ook wel ervaringen uitgewisseld, zowel erg vrolijke als wat meer ingetogen. Gezellig is het wel.
Sleutelhouders aan het woord
Ans Damink is 15 jaar lang voorgegaan bij uitvaarten in de Theresiakerk. Ook is zij 15 jaar lang werkzaam geweest bij de Wereldwinkel. Ze heeft altijd vrijwilligerswerk gedaan en dit is nu voor haar ook mooi werk.
Miranda Steghuis en Rob Lagendijk wandelen iedere zondagmorgen naar het Poorthuisje. “Daar verzamelen wij de kaartjes, wisselen de kaartjes in houders af en verzorgen de bloemen. Er zijn 18 verschillende kaartjes, iedere week worden 5 kaartjes gewisseld.
Het vorig jaar is een dierbare vriend overleden. We stonden al op de reservelijst voor sleutelhouder maar nu zijn we er iedere zondag.” Miranda Steghuis vindt het zinvol werk dat zij en haar man met plezier doen.
Hans Liedenbaum was vanuit de Stephanuskerk al uitvaartbegeleider. “Veel familieleden zijn hier begraven en daardoor heb je wel een band”, zegt hij. “De begraafplaats is mooi en wordt goed onderhouden. Het cadeautje is leuk, vooral de symboliek die er uit spreekt. Onderling is een goede sfeer, er wordt ook gemakkelijk geruild als iemand met vakantie is.”
Samen met de werkgroep wordt hier goed werk verricht. (AM)
© BorneBoeit. Op onze artikelen en beeldmateriaal rust copyright.
Voor meer informatie raadpleeg de spelregels.