G1000 werkgroep wil Noaberhus

Uit de burgertop G1000 zijn diverse werkgroepen ontstaan. Eén ervan is de werkgroep ‘Noaberschap’, die zich ten doel stelde het begrip meer inhoud te geven in Borne. Meer specifiek vroeg de werkgroep zich af of iedereen wel de hulp krijgt die hij of zij nodig heeft en of er betere mogelijkheden zijn om de mensen in beeld te krijgen die echt hulp en ondersteuning nodig hebben.

“De term Noaberschap is heel divers”, zegt Gerard Wolthuis. “Gaat het om zorg of over iets wat je voor je buren kunt doen?” Jaap Besteman: “Je kunt het niet meer zien als een burenplicht, maar de intentie om iets voor elkaar te betekenen.” Maar hoe pak je dat dan aan? De groep, die naast Besteman en Wolthuis verder nog bestaat uit Huib de Wit en Margreet Wagenvoort, verdiepte zich eerst in hoe de zorg nu geregeld is. Ze voerden onder andere gesprekken met Jongerenwerk Borne, Wijkracht en de wijkagent. Er bleek al veel gedaan te worden op het gebied, maar er werden toch een aantal knelpunten geconstateerd, die er vooral om draaiden dat niet iedereen die hulp nodig heeft wordt bereikt en dat het omgekeerd voor een zorgvrager niet eenvoudig is om de juiste hulp te vinden. De verdere inspanningen werden vooral op die problematiek gericht.

Gesprek met de wethouder

Ook met wethouder Martin Velten werd een gesprek geregeld. “Tijdens de presentatie van de werkgroepen sprong Velten meteen op en reageerde nogal gepikeerd dat we niet moesten doen alsof er op het gebied niets gebeurde. Daar schrokken we een beetje van.”

Het persoonlijke gesprek dat volgde liet geen goed gevoel achter. Margreet Wagenvoort: “Eigenlijk was hij anderhalf uur aan het woord.” “We waren meer op zoek naar dialoog”, vult Gerard Wolthuis aan. Martin Velten legde uit dat de gemeente met het vaststellen van de Transformatieagenda al een eind op weg was om zorg anders te organiseren. “Totdat wij met Velten spraken, hadden we geen weet van een Transformatieagenda. Het is een mooi ambtelijk stuk, maar blijkbaar leeft het niet erg. In onze andere gesprekken kwam het niet ter sprake. Wel treffend”, meent Besteman.

Noaberpoort in Haaksbergen

Vervolgens werd de werkgroep op het spoor gebracht van de Noaberpoort in Haaksbergen. “Voor ons viel daar het kwartje!” Die Noaberpoort is een laagdrempelige ruimte, waar een vrijwilliger bezoekers ontvangt en vervolgens verwijst naar instanties die verder kunnen helpen. Die instanties, zoals maatschappelijk werk, politie en Werk en Inkomen, houden in hetzelfde gebouw kantoor. “Voor complexere gevallen kan een gesprek met een cliëntondersteuner geregeld worden die hulpvragen kan coördineren”, vertelt Margreet Wagenvoort. Het concept biedt volgens de werkgroep meer voordelen. “Omdat de aanbieders bij elkaar zitten zijn de lijntjes kort en wordt er goed samengewerkt en informatie uitgewisseld.” In Haaksbergen draait het project nu vijf jaar. De werkgroep wil graag dat het concept ook in Borne wordt ingevoerd. Huib de Wit: “Je moet het breed zien. Ook bijvoorbeeld een student die een iPad nodig heeft, maar die niet kan betalen, moet er terecht kunnen.”

In gesprek met de politiek

Het moet er allemaal aan bijdragen dat iedereen meetelt in de samenleving en er meer mensen geholpen worden met hun problemen. “Al bereik je maar één persoon extra, dan ben je goed bezig”, vindt Besteman. De vier willen graag met de politiek in gesprek om handen en voeten aan het idee te geven. “Een Noaberhus in Borne, zoals er ook een Kulturhus bestaat.” (AJ)