Paastraditie met gouden randje

Al ver voor acht uur zondagavond trokken vele wandelaars, fietsers én automobilisten naar de Oonksweg om getuige te kunnen zijn van het jaarlijkse paasvuur. ‘Even eruit en een frisse neus halen’ klinkt het overal. Ze zoeken een plekje in de drassige wei óf op het trottoir langs de weg. Even eerder verzamelt de Enschedese Drum- en Marchingband zich al op de parkeerplaats bij sporthal ’t Wooldrik, waar ook de tweehonderd fakkels worden uitgedeeld die door de vele kinderen al brandend meegetroond zullen worden naar het boaken.

'Kardinaal' Rob van Munster

De fakkels gaan als warme broodjes van de hand. Als ze allemaal branden en de band haar eerste tonen inzet, kan de stoet van start. Voorop en vlak achter de muziek een trotse Kees Oud, de anstekker dit jaar, die de grote fakkel glunderend in zijn hand houdt. Eenmaal bij het boaken aangekomen wordt Kees opgewacht door ‘kardinaal’ Rob van Munster, die in deze rol zijn vlieguren bij de Boornse Noabers maakte. Als een volleerde Eminentie heet hij Kees welkom, neemt hem op in het gilde van de Anstekkers van de Folkloregroep Borne en besprenkelt hem vervolgens met geestrijk vocht.

Daarna kan het dan echt beginnen. Ondersteund door zijn vrouw Truus en Rob Munsterhuis, voorzitter van de Folkloregroep, ‘gaat de brand erin’, zoals Kees het omschrijft. “Dit is toch een van mijn mooiste momenten”, zo zegt ‘ie tussen en neus en lippen door. “Ik vind het een eer dit te mogen doen.” De ronde rondom het grote boaken wordt op de voet gevolgd door zijn al even trotse kinderen en kleinkinderen (foto in tekst), die van heinde en verre zijn gekomen om ‘opa’ tijdens zijn vuurdoop te begeleiden.

De natuur een handje helpen

En dan moet het vuur echt gaan branden, maar dat gaat niet van harte. Het hout is toch natter dan verwacht en de leden van de Folkloregroep doen alle mogelijke moeite om met gasbranders de natuur een handje te helpen. Het werkt, een beetje tenminste. Als de gasbranders eenmaal leeg zijn, dan moet het maar vanzelf gaan lukken. Na een klein uurtje zijn de eerste echte grote vlammen zichtbaar en wordt ook direct duidelijk dat er enkele duizenden mensen zijn die de vlammenzee van nabij willen meemaken.

Maar ach, ook zonder de grote vlammen is het gewoon gezellig. Vrienden, familie en bekenden maken een gemoedelijk praatje met elkaar. Aan de rand van de Oonksweg staat een aantal buurtbewoners om een bierkratje geschaard en hun eigen feestje te bouwen. Het paasvuur in Borne brandt weer, er kan opnieuw een streepje worden gezet achter de jarenlange traditie. Een traditie met een gouden randje. (AJ/RH/BM).