In 2017 waren er meer krimpgemeenten dan het jaar daarvoor, ondanks dat de totale bevolking van Nederland ongeveer evenveel groeide met 100.000 inwoners. Iets meer dan 90 van de totaal 388 gemeenten zagen het aantal inwoners dalen. Verreweg de meeste krimpgemeenten zijn kleinere plaatsen aan de randen van het land. In Twente groeide in de meeste gemeenten het aantal inwoners nog licht. Uitzonderingen zijn Hengelo, Oldenzaal en Hof van Twente.
Opvallende uitschieter in het plaatje (boven, bevolkingsontwikkeling per 1000 inwoners) is de gemeente Borne, die op het kaartje van het CBS als enige donkergroen kleurt ten teken dat het aantal inwoners bovengemiddeld is gestegen: 13,6 inwoners extra per 1000 inwoners.
Natuurlijke aanwas
De bevolkingskrimp aan de randen van Nederland komt volgens het CBS vooral omdat er meer mensen sterven dan er geboren worden. Deze vergrijzing (afbeelding rechts) is vooral te vinden in het oosten van Overijssel en Gelderland, de noordelijke provincies, Zeeland en Limburg.
In Borne echter worden er meer baby’s geboren dan dat er mensen sterven, ongetwijfeld een gevolg van het grote aantal jonge gezinnen dat zich in de Bornsche Maten heeft gevestigd. Alleen in Rijssen/Holten en Twenterand was de natuurlijke aanwas relatief groter. (AJ)
Bron: CBS
© BorneBoeit. Op onze artikelen en beeldmateriaal rust copyright.
Voor meer informatie raadpleeg de spelregels.
De bewering in alinea 3 over de vergrijzing zogenaamd zichtbaar in de afbeelding is niet juist. De afbeelding weergeeft een geboortesaldo, geen vergrijzingsratio.