Marcel Bergboer brouwt Borisbier

Toen wethouder Martin Velten tijdens de onthulling van het kunstwerk Boris op 24 augustus de hoop uitsprak dat de naam van deze mammoet zou gaan leven in Borne, ging het bij Marcel Bergboer borrelen. ‘Eén en één is drie’, dacht hij. “Vanaf dat moment wist ik dat mijn langgekoesterde wens om ‘iets met bier te doen’ zou moeten uitmonden in een heus Borisbiertje. Van eigen makelij en gebrouwen in eigen keuken.” Ooit was er in Borne al eens een bierbrouwerij gevestigd, maar in 1879 verhuisde deze naar Hengelo om uit te groeien als Hengelosche Bierbrouwerij. “Speciaalbier is tegenwoordig helemaal hot and happening en ieder zichzelf respecterende plaats dient een bierbrouwerij te hebben”, vindt Bergboer.

En dus staat de bierbrouwer in spe amper twee maanden na zijn ingeving nu aan de vooravond van de officiële introductie van zijn ambachtelijke brouwsel. Vanaf vrijdag 27 oktober is zijn abdijbier met een twist van Braziliaanse espresso bij Vertwenz in de Grotestraat te koop.

De 52-jarige Bergboer is musicus. Zo dirigeert hij de Bornse Harmonie en de Koninklijke Enschedese Burger Harmonie, speelt hoorn bij St. Joseph in Almelo en de Douane Harmonie Nederland en doceert erover binnen diverse muziekscholen, waaronder die in Borne. “Muziek is mijn lust en mijn leven, ben er 24 uur per dag mee bezig”, zegt ‘ie met een glimlach. “Maar ja, af en toe kriebelt het en bovendien: een biertje op zijn tijd is best lekker toch…?”

Stoer bier

Kortgezegd, op 24 augustus viel alles op zijn plek. Hij bezocht diverse internetfora, ging zich inlezen in de do’s en don’ts, zakte af naar België (“want daar hebben ze bier hè”) en vond een groothandel in de polder die werkelijk alles voor brouwers als Bergboer, maar ook voor de professional, in huis heeft.

En het duurde niet lang totdat Marcel met een grote pan, twee gistvaten, een thermo- en hydrometer én met mout, granen, gist, hop en water aan de slag ging. De keuken, garage en diverse andere onderdelen van zijn huis dienen als onderkomen van de vers opgerichte Bierbrouwerij Borne. Niet helemaal ideaal. Op termijn hoopt Marcel er een geschikte ruimte voor te vinden. “In Oud Borne zou mooi zijn. Een ambachtelijke bierbrouwerij in het historisch centrum zou toch prachtig zijn”, droomt hij hardop.

Het zoeken naar de juiste dosering kostte het meeste tijd. “Ik leerde al snel dat ik moest afgaan op mijn eigen smaak. Wat vind ik lekker en hoe benader ik dat. Zo is mijn ultieme bier een Rochefort, een verschrikkelijk lekker biertje. Maar voor mijn Borisbier zocht ik toch iets stoerders. En ik vond het! Mijn brouwsel resulteerde in een krachtig donker bier met een iets gebrande moutsmaak. Het lijkt in de verte wel iets op Abdijbier. Maar dan lekkerder!” kraait ‘ie met pretoogjes.

Monniken in het klooster

Vanaf dat moment creëerde de jonge bierbrouwer zijn zogenaamde brouwdagen. “Je bent dan een hele dag met het bier in de weer. ’s Morgens koken, vervolgens mixen, roeren en wat al niet meer en pas ’s avonds kan het vat dicht. Tussendoor kan ik thuis dan wat muziektaken doen, een prima combi. En weet je, het is nog rustgevend ook. Ik kan me voorstellen dat die monniken in het klooster er vroeger veel lol in hadden”.

Op de vraag wat Bergboer nu het leukste vindt aan dit werk antwoordt hij: “Eigenlijk alles. Ik heb heel veel lol aan het brouwen op zich, maar ook aan al het geregel eromheen.” Zo vond hij in zijn creatieve buurman een ideale partner voor het ontwerpen van zijn Borisbier logo, terwijl hij een handige oom wist over te halen om van steigerhout minikratjes te maken voor drie en zes flesjes. Ook het etiket komt net van de drukker. Als zoon Mark nog wat slaperig van boven komt, krijgt hij direct het eerste exemplaar voorgeschoteld. “Wat vind je ervan Mark?” roept Marcel vol verwachting. “Cool”, klinkt het welgemeend.

Vrijdag bij Vertwenz

Voor Bergboer zijn het drukke weken. Volgende week vrijdag is de eerste beperkte oplage van zijn bier te koop bij Vertwenz. Het eerste bier is zo goed als klaar. Maar ook denkt hij al aan de feestdagen. “Want dat zijn natuurlijk ook dé momenten voor mijn Borisbiertje. Leuk om te geven én plezierig om te ontvangen”, zegt ‘ie gladjes. “En als het eenmaal loopt… ja dan ga ik door, want op termijn hoop ik op zo’n zes biersoorten uit te komen. Maar eerst dit maar eens even op zijn plek krijgen, want het loopt alweer aardig uit de hand. Als ik ergens enthousiast voor ben, dan draaf ik snel door.” (AJ/BM)