Meijlingsgaarde ontmoetingsplein

Het plein is bijna van middelbare leeftijd, 40 jaar en eigenlijk aan herziening of vernieuwing toe. In mei heeft een aantal bewoners de koppen eens bij elkaar gestoken en geïnventariseerd hoe de bewoners tegen een nieuw plan aan zouden kijken. “Wat doe je met een wat verouderd plein waar de bewoners zo’n divers leeftijdsverschil hebben? De oudste is 85 en over een paar weken wordt de jongste geboren. Het plein moet toegankelijk zijn voor zowel rollators als driewielertjes, voor buggies als een toekomstig scootmobiel. Het moet een ontmoetingsplein zijn voor jong en oud, een jeu de boulebaan misschien waar jong en oud een competitie kunnen spelen. Een tafeltennistafel voor een spelletje, een bank als ontmoetingsplek.”

Jolanda Verhoeven, Ellen Klasens en Ids Bakker namen het voortouw. Bij de gemeente wordt de vraag neergelegd: “ Willen jullie meedenken, waar moeten we rekening mee houden, welke expertise hebben jullie die wij niet hebben?” De betrokken ambtenaren zijn verrast door de samenhorigheid op het plein en werken graag mee.

Bij een van de nieuwste bewoners staat de koffie klaar, de cake is door iemand anders meegenomen. De afspraak was: buiten, bij slecht weer bij mij binnen. Regen dreigde wel, maar voor de oudsten onder de bewoners is het binnen prettiger.

De bewoners van het plein

Ongeveer de helft van de huidige bewoners behoort nog tot de eerste bewoners van de Meijlingsgaarde. Toen is al de samenhorigheid op het plein opgebouwd. Iedere nieuwe bewoner werd van harte welkom geheten en ook zij passen naadloos binnen de samenhorigheid van het plein.

Vanaf het begin zijn er altijd wel activiteiten geweest, de laatste 20 à 25 jaar vinden er zeker drie gezamenlijke activiteiten plaats: het oude jaar wordt met oliebollen, appelflappen en een drankje door het hele plein uitgeluid. Doorgaans gewoon buiten, maar bij erg slecht weer in een van de woonhuizen.

Met Pasen gaat iedereen die thuis is, eieren zoeken en gezamenlijk puzzelen. Afgelopen jaar waren de bewoners, kinderen en kleinkinderen met 55 mensen aanwezig.

Ieder jaar wordt de zomer ingeluid met een buurtbarbecue. Wie thuis is, doet mee. Ouderen hebben aan jongeren bijlessen gegeven, het werkte. Wat het plezierigst is: het mag, niets moet. Iedereen is vrij om te doen wat hij/zij wil. Er zijn geen verplichtingen.

Bij droevige gebeurtenissen staat iedereen ook voor de ander klaar: boodschappen doen bij ziekte. Voor een niet erg mobiel iemand iedere week een visje meenemen, voor de ouderen de containers aan de straat zetten. Het gebeurt zonder overleg, maar het wordt gedaan.

Ooit zijn gezamenlijk stoelen geschilderd en op een van de muurtjes bevestigd: een ontmoetingsplek die wel even gewerkt heeft. Binnen het plein komt de samenhorigheid het best tot uiting in de ongedwongenheid: niemand kijkt je ergens op aan.

Opknapbeurt voor het plein

Dan is het nu kennelijk tijd voor een nieuw begin. Zij informeerden eerst bij bewoners of er bezwaren zijn. “Nee”, is het antwoord, “er mag wel iets gebeuren.” Gezamenlijk stelden de drie een beleidsplan op en informeerden bij de instanties. Zo kwamen zij ook bij Marijke Adams van het Kulturhus terecht. Marijke Adams is zeer onder de indruk van de samenhorigheid binnen de groep en besloot mee te werken.

Ook binnen de gemeente werd naar de verantwoordelijke mensen gezocht en het plan werd aan hen voorgelegd. Ook hier enthousiasme. Uiteraard kijken zij ook naar de mogelijkheden binnen budgetten.

Bespreking op het plein

Vandaag, 28 juni, komt een delegatie op bezoek bij de bewoners. Marijke Adams ook als buurtcoach, Joachim Wissink, Henk Richters en Gert Jan Hilgerson (foto rechts) namens diverse disciplines binnen de gemeente. Een groot aantal bewoners is ook aanwezig.

Het plein wordt in ogenschouw genomen, het plan wordt bekeken en dan begint het gesprek; Marijke Adams verwelkomt iedereen en legt aan de gemeenteambtenaren uit wat de bedoeling van deze ontmoeting is.

Jolanda Verhoeven: “We zijn eigenlijk uitgegaan van de goedkoopste manier van opknappen. Maar het mag anders. We willen er graag een ontmoetingsplek van maken. De muurtjes wat ons betreft graag weg, er ontstaat teveel schade. Zelf zijn we er wel enigszins aan gewend geraakt maar bij een van de bewoners is al aangegeven dat het bezoek niet meer wil komen bridgen omdat zij het parkeren te gevaarlijk vinden.

Er is draagvlak voor verandering, het aantal parkeerplaatsen kan blijven, er hoeft niet meer bij en ook niet minder.” Andere bewoners vullen aan en vertellen wat zo leuk wonen op het plein is. Een persoon heeft jaren in het westen gewoond en vindt het hier een warm bad: “Dat heb ik bij mijn andere woonplaatsen nooit gekend."

Gemeenteambtenaren en hun medewerking

De gemeente kijkt mee en werkt ook zoveel mogelijk mee. Iedereen luistert aandachtig naar de verhalen maar ook zelf komen zij met ideeën. Gert Jan Hilgerson ziet al wel de bomen op het plein in slechte staat zijn: “ De methode van planten in die tijd was anders dan in de huidige tijd. Daar lijden de bomen nu wel onder. Ze staan in een betonnen bak.”

Joachim Wissink: “ We moeten wel een onderzoek doen hoe de leidingen onder de grond lopen. Het valt me ook op dat de afwatering op het plein niet optimaal is. Daar kunnen we ook wel naar kijken. Dat kan misschien meteen meegenomen worden bij de renovatie van de Oude Deldensestraat.” Dat viel in heel vruchtbare grond bij de bewoners, want bij hevige regenval ontstaat vaak wateroverlast. Ook hierover barsten de verhalen van hulp aan elkaar los.

De heren nemen daarna het plein nog eens in ogenschouw, filmpjes van de toestand zijn gemaakt en onderling stemmen de gemeenteambtenaren hun plannen snel af: bespreken in juli, voor de vakanties en in september afstemmen met de bewoners.

Er zal nog wel gekeken worden naar de aanvragen voor subsidies want de middelen zullen ook nog uit diverse potjes moeten komen. Kijken dus wat er nodig is, welke mogelijkheden er zijn, waar voor burgerinitiatieven gelden beschikbaar zijn en wanneer werkzaamheden kunnen worden gestart.

De bewoners van de Meijlingsgaarde vinden het bewonderenswaardig dat gemeenteambtenaren met zulke goede ideeën komen en graag medewerking willen verlenen. (AM)