Het regent lintjes in Borne

Het oranje zonnetje buiten deed woensdagmorgen op voorhand al het beste vermoeden en eenmaal binnen in het overvolle Kulturhus was het al niet anders. Het is de dag van de traditionele Lintjesregen, ook in Borne. Een dag voor feestelijkheden, dankbaarheid en verrassingen. Want in de loop van de ochtend bleek dat menig gedecoreerde zich op het verkeerde been had laten zetten en met valse voorwendselen naar ‘de huiskamer van Borne’ was gelokt, zoals burgemeester Rob Welten het tijdens zijn inleiding noemde.

De gelukkigen

Toen de namen van de gedecoreerden werden voorgelezen, stapten ze een voor een en onder luid applaus naar voren. De gelukkigen waren (vanaf links op de foto) Bert Bosman, Hans Riezebeek, Popke ten Hoor, Ton Vergeer, Harry Tijink, Harry Rolefes, Ab Weinreder, Bart Hogeweg, Gerda Dorgelo-Beuze, Henny Harink, Martha Gerrits-Jans en Herman ter Weele. Geheel rechts burgemeester Rob Welten.
 

Twaalf trotse en verraste mensen, een bomvolle zaal met familie, vrienden en bekenden en twaalf toespraakjes, waarin de burgemeester de verdiensten van de gelukkigen probeerde samen te vatten. Al lukte dat niet altijd even goed, want zo was de lijst met activiteiten van Harry Tijink, de 83-jarige nestor onder de gedecoreerden, dermate lang dat menigeen in de zaal verslagen onderuit zakte met de opmerking ‘nou, dat halen wij dus nooit’. Harry Tijink werd dan ook onderscheiden als Ridder in de Orde van Oranje Nassau.

Verkeerde sokken

De tweede Ridder bleek Popke ten Hoor te zijn (op de foto links). In zijn dankwoordje bekende hij vanmorgen hoogst verbaasd te zijn geweest en moest ‘ie toegeven zich nog op het toilet van een schoon overhemd en kolbertje te hebben voorzien. “Met excuses voor de sokken, want die passen er echt niet bij”, klonk het met een kwinkslag. Ook refereerde Ten Hoor aan het genoegen dat hij nu al beleefde bij de gedachte dat ‘ie straks tijdens de uitstapjes met Jaap Grootenboer en Helmig Kleerebezem - die beiden al eerder zijn onderscheiden - niet meer als lakei voor hen hoeft op te treden, geen autoportieren meer hoeft te openen enzovoorts. “Nee, nu kan ik mij eindelijk ook laten verwennen”, besloot hij.

Traantjes

Een derde opvallende gedecoreerde was Herman ter Weele (foto rechts), de man van onder andere de Bornse Schutters Vereniging. Hij wist een hele delegatie vanuit de schutters in Rheine in de zaal aanwezig en het was om die reden dat Welten ook in het Duits de nodige verdiensten van Ter Weele opsomde. “Hut ab”, klonk het tot slot.

In zijn daarop volgende dankwoord schoot Ter Weele vol. “Dit kan alleen als je een heel mooi team om je heen hebt, en dat heb ik. En ja de schuttersvereniging… daar ligt nu eenmaal mijn hart." En opnieuw wonnen de traantjes het op dat moment van de anders zo stoere Ter Weele.

Na de ruim anderhalf uur durende ceremonie, inclusief het afsluitende Wilhelmus, was het tijd voor de borrel. Een oranjebitter natuurlijk, met heel veel felicitaties, bloemen en cadeaus voor de gelukkigen. (BM)

In onze Koningsdag-special leest u alles over de verdiensten van de twaalf gedecoreerden.