Landkruis Hertme ingezegend

Toen Dorette Neeskens op 4 oktober 2015 tijdens de allerlaatste kerkdienst in de toenmalige H. Theresiakerk alle koren dirigeerde, ging het als een flits door haar heen: ‘Wat zou het mooi zijn om het houten kruis met corpus uit deze kerk een waardige nieuwe bestemming te geven’. Nu, op zondagmorgen 22 januari 2017, amper 15 maanden verder, is er een kerkelijke plechtigheid op de hoek van Hertmerdwarsweg en de Zwartkotteweg in Hertme, waarin de ‘relikwie’ wordt ingezegend en als landkruis aan haar tweede leven begint.

“Ja, ik ben blij en supertrots”, zegt de stralende initiatiefneemster (op de foto rechts, samen met Gerard Tijink die de overkapping maakte) als ze na afloop van de korte plechtigheid van alle kanten wordt gefeliciteerd. “Dit was een geweldig mooi en dankbaar project. Uit alle geledingen kreeg ik vanaf het eerste moment heel veel steun om mijn plan te realiseren. Van de gemeente, van sponsoren, van vrijwilligers. Ja iedereen wilde wel zijn of haar steentje bijdragen. Heel mooi.”

Kruispunt van wegen

De plechtigheid werd geleid door pastoor Marc Oortman, Samen met het dames- en herenkoor van de St. Stephanuskerk en een kleine dertig belangstellenden vertrok hij vanaf de kerk naar de nieuwe plek van het kruis, waar nog eens een kleine dertig mensen stonden te wachten. In zijn korte overweging memoreerde Oortman de waarde van dit kruis. “Het voelt goed dat zoiets als dit kruis opnieuw een waardevolle plek krijgt. Op een kruispunt van wegen, waarin het ook een moment van bezinning kan zijn.“ Daarna besprenkelde hij het kruis met wijwater en bewierookte het. Een bloemenhulde en het verrijzenislied ‘U zij de glorie’ besloten de ceremonie.

Na afloop nemen veel aanwezigen van dichtbij een kijkje bij het nieuwe landkruis en haar opvallende behuizing. Dorette Neeskens neemt ruim de tijd aan ieder uit te leggen hoe geweldig zij het vindt en laat niet na vooral ook Gerard Tijink, de timmerman uit Hertme te benoemen. “Hij was het die het ontwerp voor de kapelachtige ombouw vervaardigde en er ook daadwerkelijk uitvoering aan gaf. Kijk Gerard”, zegt ze terwijl ze hem aan de arm meetrekt, “ik heb ook nog een naamplaatje binnenin laten maken. Daar staat je naam ook op genoemd. Zie het maar als teken van dank.” (BM)