NEO behaalt zwaar bevochten overwinning op SVBO

Op een koud Wooldrik heeft NEO met heel veel moeite de mooie thuisstatus weten te behouden. Het bezoekende SVBO stond heel lang met 1-0 voor, maar moest in de laatste tien minuten toch het hoofd buigen. Stef Rompelaar en Max Brunninkhuis dompelden de Emmenaren daarmee in rouw.

Slim

Op voorhand was er NEO natuurlijk alles aan gelegen om de mooie positie bovenin te handhaven en op die manier het laatste duel van 2024 in te gaan, de clash bij Bon Boys. SVBO bleek in goed Twents een “Unbequemer Gegner”. Fysiek sterk, slim, ervaren en zeer compact spelend. Zeker na de verkregen voorsprong hield de ploeg de ruimtes enorm klein en was er voor NEO, met name voor rust, nauwelijks een doorkomen aan. De Emmenaren bleken in de persoon van de jonge Joep ten Napel bovendien een handenbindertje van het zuiverste water te hebben, continu van positie wisselend en razendsnel. De NEO-defensie had er zijn handen vol aan.

Voorsprong

Nadat SVBO al een paar plaagstootjes had uitgedeeld en ook NEO een paar kleine mogelijkheden had gehad viel na 18 minuten de 0-1. Een vrije trap werd richting de SVBO-luchtmacht geplaatst en nadat de bal eerst op de lat werd gekopt en Leco Zeevalkink de bal vervolgens niet klemvast kon krijgen tikte Roy Tolner na een scrimmage binnen. Arbiter Stan Endeman bleef doof voor de NEO-protesten dat Zeevalkink onreglementair was aangevallen.

Matig

Tot de pauze creëerde NEO bar weinig, ondanks de aanvallende intenties. Een paar mogelijkheden via Max Brunninkhuis en Wout Bartelink en een buitenspelgoal van Bram Rikhof. De aanvallen waren op zich vaak niet eens van gevaar ontbloot, maar de slotpass bleek in meerdere gevallen onzuiver, zodat SVBO de voorsprong relatief simpel over de streep kon trekken halverwege.

Spervuur

Job ten Thije wisselde offensief in de rust. Pepijn ten Donkelaar werd ingewisseld voor Mike Engelsman om op die manier meer dreiging op de vleugels te krijgen en dat lukte. Het eerste kwartier na de pauze ontstond er een spervuur aan aanvallen op de goal van de ervaren, goed coachende en emotionele doelwachter Lennon Ebeltjes. De goalie hoefde niet vaak tot het uiterste te gaan en hij bleef de situatie in die fase makkelijk meester. Aan de andere kant was SVBO met een paar counters extreem gevaarlijk. Ten Napel had de 0-2 op de schoen, maar zag Zeevalkink fraai keren met de voet en wat later tikte de goalie een inzet van Maik Tolner over.

Slotoffensief

Met het nieuwe elan van Guus Hoekstein en Stef Rompelaar bleef NEO geduldig combinerend zoeken naar openingen en een klein kwartier voor afloop betaalde zich dat uit. Een pass van Jasper Scholten leek te stranden, maar Stef Rompelaar was alerter dan de Drentse defensie en punterde de bal langs Ebeltjes, 1-1, op dat moment meer dan terecht. NEO wilde meer en vijf minuten later kwam de beloning voor het energieke spel van de thuisploeg. Ephrem Aslan stuurde een aantal SVBO-verdedigers het bos in en werd in het strafschopgebied aangetikt. De SVBO-protesten hielpen uiteraard niets en Max Brunninkhuis benutte de toegekende strafschop geroutineerd: 2-1.

Hectisch

SVBO gaf zich echter niet gewonnen, bracht twee spitsen in en pompte alle ballen naar voren, op het laatst zelfs met Ebeltjes in de aanval. Jordy Egberts schoot nog nipt naast en heel SVBO claimde ook nog een strafschop, waarin Endeman niet meeging. Uiteindelijk trok NEO in een hectische slotfase de voorsprong over de streep en op basis van de spelintenties en het enorme veldoverwicht kwam de overwinning bij die ploeg terecht die er ook het meest aanspraak op kon maken. Echter, eerlijk is eerlijk, SVBO had de overwinning ook zomaar kunnen binnenslepen en toonde zich een uitermate lastig te bespelen tegenstander, dat hebben meerdere ploegen al ondervonden.

Komende zaterdag om 15.00 uur vindt de apotheose van 2024 plaats als NEO op bezoek gaat bij Bon Boys, dat na drie overwinningen zonder tegentreffer de weg naar boven heeft ingeslagen en drie verliespunten achter NEO staat. Een prachtig affiche zo vlak voor de feestdagen.

Foto's: Jaap Engelsman

Verslag: Herman Lansink Rotgerink