NEO laat DVC'26 kansloos 4-2

Eerste helft: NEO domineert, maar kansen blijven onbenut
In een erg eenzijdige wedstrijd heeft NEO de vieze smaak van de nederlaag tegen Achilles’12 weggespoeld. Het bezoekende DVC’26, net als NEO met nogal wat afwezigen, was de hele wedstrijd relatief machteloos, maar kreeg twee goals als Sinterklaaspresentjes aangereikt door NEO. Omdat NEO verzuimde kans na kans te verzilveren, bleef het bij 4-2, een matige afspiegeling van de krachtsverhoudingen.

Onder heerlijke omstandigheden kreeg DVC’26 de eerste kans. Aanvoerder Alex Scheffer loste na een afvallende bal een venijnig schot dat met enige moeite door Leco Zeevalkink werd gekeerd ten koste van een corner. Dat was meteen het enige noemenswaardige wapenfeit van de gasten voor de pauze. NEO domineerde, zocht combinerend steeds de vrije man, liet DVC’26 nauwelijks ruimte tot opbouwen, en het leek wachten op een bevrijdende treffer.

Dat het halverwege de eerste helft nog 0-0 stond, was een mirakel. NEO reeg de kansen aaneen, maar Jasper Scholten, Max Brunninkhuis, Kevin van den Brug en Stef Rompelaar wisten de bal net niet achter de jonge goalie Splithof te krijgen. Een paar keer werd de bal van de lijn gehaald na een scrimmage, en één keer werkte een DVC-verdediger de bal bijna in eigen doel.

Na ruim een half uur viel de meer dan verdiende 1-0 toch. Wout Rouweler was het eindstation van een mooie aanval en met een fraai schot in de verre hoek was Splithof kansloos. Vlak voor rust pikte Rouweler ook zijn tweede van de middag binnen. Na een voorzet van links werd de bal met de hak verlengd door Stef Rompelaar en alleen voor de keeper rondde Rouweler overtuigend af: 2-0, tevens de ruststand.

Tweede helft: Opnieuw kansenregen, maar spanning na 2-1
Trainer Mulderij van de gasten wisselde halverwege twee keer, maar het veranderde nagenoeg niets aan het spelbeeld. De eerste twee kansen waren dan ook meteen weer voor NEO. Na een mooie combinatie tussen Kevin van den Brug en Jasper Scholten werd het schot van laatstgenoemde gekraakt, en in de rebound had Wout Rouweler bijna de 3-0 gemaakt, maar de bal scheerde nipt over.

En toen viel na 50 minuten, werkelijk totaal uit het niets, de 2-1. Na een zeldzaam slippertje van Jesse Keur kwam spits Wesley Mortier in balbezit. Die maakte meteen duidelijk waarom hij een van de meest scorende spelers van de regio is. Met dodelijke precisie stuurde hij de bal naar de bovenhoek.

NEO herpakt zich en breidt voorsprong uit
NEO was even in shock, en het leek erop dat DVC’26 zijn kansen rook, maar in de paar minuten dat de Didammers even wat meer aan de bal waren, resulteerde dat eigenlijk niet in kansen. NEO wilde daarentegen de marge weer op twee brengen en had daar meer dan genoeg gelegenheid voor. Kevin van den Brug strooide kwistig met mooie voorzetten, maar de NEO-spitsen konden die net niet verzilveren.

Na ruim een uur viel de 3-1. Wout Bartelink zette Kevin van den Brug op links aan het werk en diens voorzet werd door Stef Rompelaar binnengetikt.

Afsluiting: Eenzijdig, maar geen monsterscore
De erg actieve Jasper Scholten was dit duel wel erg ongelukkig in de afwerking. Kopballen net over, schoten net geblokt of gered door de keeper, en een bal op de binnenkant van de paal illustreerden zijn middag.

Ook Pepijn ten Donkelaar mengde zich links voorinregelmatig offensief aan het front, net als de geweldig spelende Ephrem Aslan die een paar keer pech had in de afronding.

Mike Engelsman, Bram Rikhof en Guus Hoekstein werden in de slotfase ingebracht door Job ten Thije, maar de ploeg werd er totaal niet door verzwakt. Engelsman was goed op dreef op de rechtervleugel en na prima voorzetten was Bram Rikhof tot twee keer over dicht bij de 4-1. Guus Hoekstein was een aantal keren dreigend en had een strafschop verdiend toen hij na een fraaie actie overduidelijk vast werd gehouden. De prima arbiter René Wijma zag het, maar kende geheel ten onrechte voordeel toe, maar dat was het helemaal niet. Toen aanvoerder Max Brunninkhuis daar op meer dan correcte wijze iets van zei, meende Wijma daar geel te moeten trekken, een zeer overtrokken maatregel.

De wedstrijd leek gelopen toen een minuut voor de reguliere speeltijd Leco Zeevalkink bij het verwerken van een bal uitgleed en Lars Rompelaar simpel binnen kon tikken: 3-2. Langs de kant werd al aan een doemscenario gedacht, maar dat kwam er terecht niet. Guus Hoekstein bediende in de extra tijd Bram Rikhof die bleef geloven in de bal en uiteindelijk uit balans werd gebracht door goalie Splithof. Vanaf elf meter bepaalde Max Brunninkhuis de eindstand op 4-2.

Een degelijke overwinning op een, vandaag althans, matige tegenstander. Dat zal volgende week ongetwijfeld anders zijn als NEO in Haaksbergen aan gaat treden tegen Bon Boys dat de laatste twee wedstrijden erg knap won, van DZOH en FC Winterswijk.