Na 42 jaar klinkt slotakkoord voor Jos Beunders

“Jos gaat met pensioen tralalala”. Het is de eenmalige variant op de bekende Wheele-polonaise, die woensdag aan het eind van de ochtend luidkeels werd gezongen - en soms geschreeuwd - door het team en alle kinderen van de basisschool aan de Welemanstraat. Jos is meneer Jos Beunders die na 21 jaar Flora en nog eens hetzelfde aantal jaren De Wheele zijn onderwijzersstokje neerlegt. Het is mooi geweest, nu wordt het tijd voor andere zaken. En tijd voor een terugblik natuurlijk, want meneer Jos was immers niet zomaar een onderwijzer…

Fulltime kleutermeneer

De juffen Nardy Exterkate (Flora), Jolanda ten Dam en Petra Courant (beiden de Wheele) kunnen er in geuren en kleuren over vertellen. Sterker, eigenlijk raken ze niet over hun (voormalige) collega uitgesproken. Over het enthousiasme bijvoorbeeld waarmee hij in 1980 met de middenbouw aan de slag ging op de Flora om na enkele jaren over te stappen naar de kleuters. Juf Nardy herinnert zich nog goed hoe hij er zichzelf én met trots in een interview voor de schoolkrant omschreef als fulltime kleutermeneer.

“Hij was ook, mag ik dat zeggen, een tikkeltje eigenzinnig, maar wel op de juiste manier”, aldus Nardy. “Uiterst creatief en als het kon ook out of the box. Jos gaf altijd zijn eigen invulling aan het onderwijsprogramma en daar waar hij kansen zag gooide hij zijn muzikale talenten in de strijd om het extra leuk te maken. Voor zijn kleuters maar ook voor zijn collega’s bij verjaardagen en andere bijzondere dagen.”

Reuzenzwaai

Een omschrijving die juf Jolanda alleen maar kan bevestigen. Ze herinnert zich nog dat Jos in 2001 bij De Wheele naar binnen stapte en ook daar de kleuters onder zijn hoede kreeg. Korte tijd later maakte hij een reuzenzwaai door leerkracht te worden van groep 8. “Heel knap, want met hetzelfde enthousiasme en nog veel meer dat hij in zich had, wist hij de oudste leerlingen aan zich te binden. Dat kwam natuurlijk tot uiting in de muzieklessen die hij verzorgde, maar evenzogoed op andere vlakken. Jos had ook een uitgesproken talent voor tekenen en schilderen en zijn liefde voor de natuur kwam telkens weer ergens terug in zijn lessen.”

Zo weet Jolanda nog goed dat Jos jaarlijks druivensap maakte van de druiven in zijn tuin. Zijn leerlingen mochten dan een leeg flesje meenemen naar school dat door hem met trots én met de bijbehorende verhalen werd gevuld. “Ook was er nog het boek ‘Pjotr’ van Jan Terlouw, waaruit Jos jaarlijks vol enthousiasme voorlas. En als de laatste bladzijde dan was omgeslagen volgde steevast een quiz voor de kinderen, waarmee ze Russische roebels konden winnen. Het typeerde Jos precies: spelenderwijs zijn leerlingen wijzer maken.”

Bloedserieus

Juf Petra hoort de verhalen glimlachend en met een blik van herkenning aan. “Inderdaad, een heel bijzondere man”, zegt ze samenvattend. “Een onderwijzer die zichtbaar plezier had in zijn werk, maar op hetzelfde moment ook bloedserieus kon zijn. Hij probeerde het onderwijsprogramma voortdurend naar een hoger plan te tillen. Ook als het bijvoorbeeld om de vakken aardrijkskunde of geschiedenis ging. Wat dat betreft kon je gewoon merken dat Jos uit een onderwijsfamilie kwam, zijn vader was ooit al eens hoofd van een school.”

Vanmorgen kwam er dus een einde aan 42 jaar ‘meneer Jos’. Een einde dat uitbundig werd gevierd en vooral - hoe kan het ook anders - muzikale onderdelen kende. Met een verrassend welkomstoptreden door het Borns Kleinkoor, het Twents Liturgiekoor en Opus94, de koren waarmee Jos in zijn vrije tijd een bijzondere band heeft. En ook met een ronde langs de klaslokalen waarin de leerlingen, begeleid door de kersverse pensionado op zijn keyboard, nog eens twee nummers zongen die ze ooit van hem leerden. De feestelijke ochtend werd afgesloten met een door alle kinderen speciaal ingestudeerd afscheidslied. (AJ/BM)

Afscheid Jos Beunders