Juf José neemt na 42 jaar afscheid

Het is half 12 als juf José nog niets vermoedend thuis zit, wanneer er ineens een collega op een tandem voor de deur verschijnt om haar op te halen. Zelf weet ze niet beter dan dat ze om half 2 op school moet zijn, maar de collega’s hadden andere plannen. En het zou niet bij deze ene verrassing blijven…

Lange carrière

Na haar opleiding aan de katholieke pedagogische academie Hoogveld in Hengelo te hebben voltooid is juf José in 1982 in Hertme op de St. Aegidiusschool aan het werk gegaan. Daar gaf zij achtereenvolgens les aan de groepen 5/6 en 7/8 en tevens gaf zij de handvaardigheidlessen, waaronder haken, breien en borduren. In 1984 heeft zij de overstap naar ‘t Iemnschelf gemaakt, waar zij voornamelijk in de bovenbouw les heeft gegeven. In totaal heeft zij daar 35 jaar gewerkt. De laatste overstap was naar De Wheele waar zij achtereenvolgens in de groepen 6, 8 en 5 heeft lesgegeven alvorens zij remedial teaching aan kleine groepjes kinderen is gaan verzorgen.

Leerkracht in hart en nieren

Desgevraagd haar te karakteriseren komen de eigenschappen eerlijk, rustig, vertrouwd en bescheiden langs. Ook worden haar perfecte voorbereiding en persoonlijke aandacht genoemd. Kort samengevat: alles voor het kind! Eenmaal ging die eerlijkheid wel heel ver. Op de fiets naar de stad ziet zij dat er verder geen verkeer is en fietst door rood licht. Als ze verderop ziet dat agenten een andere fietser daarvoor een bekeuring geven, stapt zij af en vertelt de agenten dezelfde overtreding te hebben begaan.

Tocht langs alle provincies

Nadat juf José en haar man op school zijn aangekomen blijkt dat ook haar moeder daar is. Gezamenlijk gebruiken ze met alle collega’s de lunch. Daarna mag zij, voorzien van een grote fietstas, rondjes om de school gaan rijden en ziet daar telkens een groepje leerlingen staan dat zij heeft begeleid. Ieder groepje vertegenwoordigt een andere provincie en heeft iets voor haar geknutseld wat kenmerkend is voor die provincie. Zo hadden de leerlingen die Limburg voorstelden een papieren vlaai gemaakt.

Eén provincie wordt niet door leerlingen vertegenwoordigd maar door Ralf Dwars, voorzitter van het college van bestuur van Brigantijn, de stichting waaronder De Wheele valt. Die tandem is nog een mooi voorbeeld van de Bornse saamhorigheid. Desgevraagd kon fietsenwinkel Weijenborg zelf niet voor een tandem zorgen. Echter hadden zij een klant met een tandem en toen hem werd verteld waar de tandem voor nodig was heeft die de zijne ter beschikking gesteld.

Ten slotte

Wanneer alle leerlingen naar huis zijn gaat het hele gezelschap nog naar een gelegenheid waar de collega’s afscheid van juf José nemen onder het genot van een glaasje. Voor de vrije tijd die zij nu krijgt heeft zij al bedacht wat zij gaat doen, namelijk oppassen op de kleinkinderen, in het koor blijven zingen en natuurlijk fietsen. (RH/HvR)