Peter Korf haalt was weer binnen in Borne

“Eind dit jaar hopen we weer terug te keren”, zei Peter Korf in april vorig jaar toen hij tijdelijk naar Almelo vertrok om vandaaruit zijn wasserij en stomerij tijdelijk te kunnen voortzetten. Het duurde allemaal iets langer. Maar bijna drie weken geleden was het eindelijk zover en kon het bedrijf haar intrek nemen in een groot industriepand aan de Ambachtstraat 4, daar waar ooit installatiebedrijf Jos Ubbink was gevestigd. “Je wilt niet weten hoe blij ik ben om weer thuis te zijn”, zegt hij.
 

Hectische periode

Voor de 58-jarige ondernemer, Bornenaar in hart en nieren, was het een hectische periode. Even eerder had hij immers de Almelose Wasserij De Roskam overgenomen en zijn bedrijfspand aan de Oonksweg verkocht, in de verwachting snel een groot nieuw bedrijfspand te kunnen bouwen op De Veldkamp. Bovendien noopten de economische nasleep van de coronaperiode én de extreem hoge grond- en bouwprijzen hem een pas op de plaats te maken en zijn plannen halsoverkop te herzien. “Maar de trein moest natuurlijk wel blijven rijden, of beter gezegd: de was moest wel blijven draaien. Dus dat was enorm schakelen. Daarop besloten we met onze werkzaamheden tijdelijk naar het pand in Almelo te verkassen. Hooguit acht maanden improviseren en op de tenen lopen zou toch mogelijk moeten zijn…”
 

Uiteindelijk werden het geen acht, maar zestien maanden. “Maar dan heb je ook wat!”, aldus Korf op zijn bekende cynische toon, waarbij hij een trotse glimlach niet kan onderdrukken. Een korte rondleiding door zijn ‘wasstraat’ maakt al snel duidelijk dat ‘ie vanuit Borne de wereld weer aankan. Grote apparatuur, van metersbrede en -lange mangels, tot immense computergestuurde wasmachines, menshoge water- en wasmiddeltanks en vernuftige machinerieën die de net gewassen hand- en baddoeken van zijn horeca-opdrachtgevers even later netjes gevouwen en gestapeld weer ‘uitspugen’. Met “Ruim 400 kilo wordt er nu per uur verwerkt”, onderstreept hij zijn verhaal.
 

‘Telkens weer een feest’

Door de overname van De Roskam is zijn orderportefeuille in de horeca sterk toegenomen. “We werken inmiddels voor tal van grote organisaties in deze sector, waaronder zelfs Ponypark Slagharen. Het beslaat nu al meer dan de helft van het totaal. En voor het overige zijn we vooral druk met persoonsgebonden wasgoed, bijvoorbeeld van Aveleijn, maar ook met wekelijkse opdrachten van anderen, zoals de Universiteit Twente. En dan zijn er nog de kleinere, particuliere opdrachten. Ook mooi en heel waardevol. Daar ben ik immers Bornenaar voor en ik vind het telkens weer een feest met alles en iedereen contact te hebben.”
 

Toch heeft dat feest ook zijn keerzijde. Inmiddels zijn er in de wasserij/stomerij, naast Peter en zijn vrouw Monique, veertien medewerkers - waaronder enkele Oekraïense vrouwen - bijna zes dagen per week in de weer om alles gewassen, gestreken en/of gestoomd uit te kunnen leveren. “Ik begin ’s morgens om zes uur en het is al snel acht uur ’s avonds als mijn wasdag er pas opzit. “Maar ik doe het met liefde hoor. Ik zeg altijd: het is een uit de hand gelopen hobby. Maar eerlijk… ik zou ook niet anders willen.” (AJ/BM)