“Er moeten in de zorg keuzes gemaakt worden. Wie doet nog wat?”, is de mening van Herman Schoemaker, de nieuwe regiomanager Borne van TMZ (TriviumMeulenbeltZorg). Het betekent dat bij woonzorgcentrum ’t Dijkhuis niet meer alles vanzelfsprekend hetzelfde blijft als voorheen. Twee opvallende veranderingen zijn het afstoten van dagbestedingsactiviteiten voor mensen die niet in ’t Dijkhuis wonen en de herbezinning op activiteiten vanuit de samenleving die regelmatig in het Atrium plaatsvonden.
“Wij zijn er om te zorgen, maar realiseren ons ook dat we niet voor iedereen kunnen zorgen. In onze meerjarenvisie hebben we de keuze gemaakt om ons te concentreren op de zwaardere zorg. De toelatingseisen voor het gedeelte waar men zelfstandig woont zijn nu ook verzwaard. Mensen met een wlz indicatie (Wet Langdurige Zorg) gaan voor.” Daarnaast is er al langer een trend dat ouderen met een lichte zorgvraag langer thuis blijven wonen. Een en ander betekent dat de groep bewoners niet meer goed vergelijkbaar is met die van jaren terug en dus ook andere behoeftes heeft, is de redenering van Schoemaker.
Corona
In de corona-periode werd er nagenoeg helemaal niets georganiseerd in ’t Dijkhuis. “Dat was verschrikkelijk, maar je zag ook dat het rust gaf en een aantal bewoners juist toen uit hun appartement kwam. Altijd was de redenering voor die evenementen: ‘Ach het is toch leuk?’, maar is dat wel zo? Hoe goed bedoeld ook, al die prikkels werken soms averechts. Er moet een nieuwe balans ontstaan. Activiteiten vanuit de samenleving blijven welkom, maar het moet wel toegevoegde waarde hebben voor onze bewoners. Je organiseert iets voor onze mensen en niet omdat je onderdak zoekt. Daar is het Kuturhus voor. Daarom zijn we ons aan het herbezinnen over wat hier wel en niet past en gaan het gesprek aan met de verenigingen.”
Het leverde wel wat gefronste wenkbrauwen op hier en daar. “Dat snap ik ook wel. Iedereen had zoiets van ‘ja, het kan weer!’, maar hier waren we nog niet zo ver. Het had bijna zoiets van anderen die in jouw tuin een feestje gaan vieren, terwijl je zelf nog niets had kunnen doen. Die twee werelden liepen ver uiteen.” Ook bewoners wordt gevraagd naar wat zij belangrijk vinden. “Want een stukje vertier moet er natuurlijk wel blijven. Als het maar passend is.”
Dagbesteding
“Voor de 250 mensen die hier wonen doen we alles, maar niet meer voor mensen van buitenaf. Met uitzondering van (medische) dagbehandeling, dat blijven we aanbieden. Op het gebied van de Wmo (Wet maatschappelijke ondersteuning) deden we ook veel, maar de vraag was of dit onze taak is. Jarenlang moest er geld bij de dagbestedingsactiviteiten. We zorgden voor vervoer en ook voor een maaltijd tussendoor. Maar het kon gewoon niet uit. Nu gaat de financiering meer naar het voorliggend veld en dan vind ik ook dat wij het niet meer moeten doen. Alleen nog voor onze eigen bewoners en voor mensen die met een wlz indicatie op de wachtlijst staan.” Volgens Schoemaker is er een passende oplossing gevonden voor de cliënten van de dagbesteding en zal er niemand tussen wal en schip raken.
“’t Dijkhuis is er voor de mensen die hier wonen en niet voor alle ouderen in Borne. Dat klinkt heel bot, maar het is eveneens een kwaliteitsslag. Mensen die veel zorg nodig hebben moeten we bewegen om hier te komen wonen. Dan hou je in de wijken de lichtere zorg over en dan blijft dat ook betaalbaar.” (YD/AJ)
Foto boven © Dirk de Graaf
© BorneBoeit. Op onze artikelen en beeldmateriaal rust copyright.
Voor meer informatie raadpleeg de spelregels.