Hertme wordt stilaan weer klein-Afrika

'Over anderhalf uur komen de gehaktballen'. Het is een veelgehoorde kreet woensdagavond als ruim vijftig vrijwilligers in de weer zijn om het Openluchttheater in Hertme in gereedheid te brengen voor het Afrika Festival. Als het allemaal loopt zoals het lopen moet, worden er een kleine 9.000 bezoekers verwacht. Met alle perikelen en voorzorgsmaatregelen van dien, maar vooral met de jaarlijkse voorpret bij de velen die deze dagen en vooral ook avonden hun handen uit de mouwen steken om dit alles mogelijk te maken. Waarbij de gehaktbal na afloop de traditionele inspiratiebron vormt.

Veranderende omstandigheden

Frank Mulder en Thijs Aarninkhof van de festivalorganisatie kunnen er in geuren en kleuren over vertellen. Over de veranderende omstandigheden na corona, waarin extreme prijsstijgingen voor de te huren materialen, maar ook de beschikbaarheid van tenten, kramen en andere benodigdheden de nodige hoofdbrekens kostten. Over logistieke schema’s zoals het vervoer van de artiesten, die allemaal de prullenbak in konden omdat de post-coronaperiode een wezenlijk andere blijkt te zijn dan die in 2019 toen het festival voor de laatste keer werd gehouden. “We kunnen inderdaad niet meer op de automatische piloot werken, maar dienen vaker dan gehoopt opnieuw het wiel uit te vinden," aldus Frank.

Datzelfde geldt voor het inzetten van de ruim 500 vrijwilligers die het komend weekend actief zullen zijn. Thijs daarover: “Natuurlijk, de harde kern vormt geen probleem, daar kunnen we telkenjare blindelings op vertrouwen, maar er is ook een hele grote schil met mensen die we op tal van terreinen moeten inzetten. Of dat nu bij de kassa’s is, op straat om het verkeer in goede banen te leiden of anderszins. Na twee jaar geen Afrika Festival is een deel van hen om welke reden dan ook afgehaakt en die plekken moesten wel weer worden opgevuld.”

Kaartverkoop verloopt naar wens

Toch hebben beiden alle reden om het geroezemoes en gecommandeer in en rond het theater met een grote glimlach aan te zien. De kaartverkoop verloopt immers naar wens (de zaterdag is al zo goed als uitverkocht en de zondag loopt ook steeds voller), de weersvoorspellingen zijn goed en het plezier bij iedereen die een bijdrage levert aan de opbouw, is voelbaar. Zo is een groep meiden bij het hek aan de voorzijde bezig de groene blinderingen aan te brengen, wordt in de weide naast het theater de houten vloer gelegd in het kinderdorp, is een ander de verhoogde podia aan het schilderen waarop de cameramensen zaterdag en zondag hun plekje krijgen en wordt er links en rechts met hekken, banken en kraampjes gesleept.

“Je wilt het niet weten”, aldus John Pisano. “We plaatsen deze dagen zo’n 660 meter aan bouwhekken en nog eens 350 meter aan dranghekken. Daarnaast dienen we meer dan 140 stands op te bouwen die de komende dagen bemand zullen worden door ruim 500 standhouders.” Aantallen die er niet om liegen. Niet verwonderlijk dus dat alles nauwgezet aan het papier is toevertrouwd, in legio Excel-schema’s is verwerkt en op metersgrote plattegronden is uitgetekend. Het moet gewoonweg allemaal kloppen.

Spookhoes

Maar wie je ook spreekt, iedereen heeft er een grenzeloos vertrouwen in dat het allemaal wel goed zal komen. Thijs en Frank verheugen zich nu al op de zondagavond, als Etuk Ubong & The Etuk Philosophy uit Nigeria het festival knallend zullen afsluiten. “Dat wordt een heel bijzonder optreden,” weet Frank. “Een getalenteerde trompettist met een band die dampende afrobeat ten gehore brengt.“ En Thijs: “Maar wat denk je van Gasper Nali? De man speelt op een drie meter lange basgitaar. Solo en twee dagen lang in het Spookhoes. Voor ons de eerste keer dat deze mooie locatie in het programma kan worden opgenomen. Ook dat wordt super.”