De ziel is terug in de aloude pastorie

Het was al in 1887 dat de pastorie van de St. Stephanuskerk werd gebouwd. De neo-Hollandse Renaissance stijl maakte dat het markante gebouw in de loop der jaren het predicaat ‘van cultuur-, architectuurhistorisch en stedenbouwkundig belang’ kreeg. Maar belangrijker in de achterliggende periode was dat vele pastoors, kapelaans én huishoudsters er hun ‘thuis’ vonden om van daaruit hun zielzorg te verlenen. Die tijd is voorbij. De leegstand was echter van korte duur. Frank Exterkate, Machiel Hogeterp en Rob Meulenkamp roken hun kans en kochten het pand om er met hun bedrijven in verder te gaan. Vorig jaar september trokken ze erin; komende zaterdag is de officiële opening én een open huis voor alle nieuwsgierigen, georganiseerd door alle nieuwe bewoners.

Spannende periode

“Het was een heel spannende periode”, aldus Frank Exterkate van NextGen, detacheringsbureau én opleider in één voor hoger opgeleiden in Operations en Supply Chain. Tot vorig jaar was hij met zijn organisatie gevestigd in het Spanjaardhuis aan de Grotestraat. “Het werd daar allemaal te klein, dus Machiel en ik moesten op zoek naar iets anders.” Zakenvriend Rob zat op dat moment met zijn Rotect, dat gespecialiseerd is in rotating equipment in een kantoorruimte boven restaurant Dorset. Ook hij had wel oren naar een nieuwe werkomgeving. Toen we hoorden dat de pastorie leeg stond, trokken we begin 2019 de stoute schoenen aan en klopten op de deur.”

Dat hun vraag nogal wat teweegbracht bij het kerkbestuur van de parochie, moge duidelijk zijn. Van kerkelijk bezit doe je immers niet zómaar afstand. Bovendien, ook het Bisdom diende nog eens haar fiat te verlenen. Toch volgden er gesprekken. Diverse varianten passeerden daarbij de revue, van huur tot koop en alles wat er tussenin ligt. Uiteindelijk werd in maart 2020 de koopakte getekend. Precies op het moment dat de pandemie uitbrak. “Natuurlijk sprongen we een gat in de lucht dat het ons was gelukt, maar tegelijkertijd viel in ons dagelijks werk wel alle bedrijvigheid voor een belangrijk deel stil…

‘Maar’, zo dachten ze, ‘wie A zegt moet ook B zeggen’, en dus besloten ze zelf een groot deel van de interne sloopwerkzaamheden voor hun rekening te gaan nemen. Door de week waar mogelijk, maar ook ’s avonds en op zaterdag. Daarnaast schakelden ze een adviesbureau in voor Rijks-monumentale gebouwen dat hen met raad en daad terzijde stond. “Het werd een bijzondere reis”, blikt Exterkate op die tijd terug.

Eye-catchers

“Zo ontdekten we enkele prachtige paneeldeuren die verscholen bleken achter simpel plaatwerk. De Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed eiste dat de deuren in hun oorspronkelijke staat zouden worden hersteld. Het kostte handenvol geld, maar nu zijn het wel de eye-catchers van het vernieuwde interieur geworden.” Ook het glas in lood is bewaard gebleven. Sterker, Exterkate en de zijnen hebben in de keuken en bijkeuken op de begane grond - die nu is verbouwd tot kleine bar - óók glas in lood aangebracht om daarmee de uniformiteit met de overige ruimten te vergroten.

Verder werd het hele gebouw energiezuinig gemaakt: van boven tot onder geïsoleerd, andere klimatologische aanpassingen doorgevoerd en ook de zonnepanelen vonden er hun weg. De hoge plafonds met haar ornamenten, het stijlvolle trappenhuis, de gebinten, de warme kleuren, de aandacht voor het gekozen meubilair, de verlichting én de accessoires… het klopt allemaal.

Heerlijke werkplek

“We hebben er nu eenmaal té veel liefhebberij in”, verontschuldigt Exterkate zich lachend. “Maar tegelijkertijd tekent het onze voorliefde voor oude gebouwen. Kijk nu eens rond. Dit pand heeft nu weer een ziel. Het leeft en het ademt. Het is gewoonweg geweldig dat zo’n monument behouden blijft. Voor iedereen in Borne, omdat er al genoeg is verdwenen. Maar ook voor onszelf. We zitten hier nu al ruim een half jaar en ik kan je verzekeren dat het een heerlijke werkplek is. Ook voor de andere bedrijven die hier inmiddels zitten en kantoren van ons huren. Van een architect en grafisch vormgever tot een letselschade-expert, HR-adviseur en fotografe. In een mum van tijd waren alle beschikbare ruimten bezet. Allemaal jonge mensen met dezelfde dynamiek.”

En ten slotte is er natuurlijk de ligging. Middenin het dorp, op loopafstand van het station en met uitstekende eigen parkeervoorzieningen. “Dat de oude kastanjeboom aan de voorzijde vorig jaar moest verdwijnen, was jammer. De sterke schimmelvorming bleek echter onstuitbaar en maakte een kap noodzakelijk. Maar ondertussen hadden we ook al enkele nieuwe bomen geplaatst, dus een herplanting was niet noodzakelijk”, besluit Meulenkamp.

Komende zaterdag wordt De Pastorie - tevens de nieuwe naam - om 14.00 uur officieel geopend in aanwezigheid van familie, vrienden en relaties. Van 11.00 tot 13.00 uur is er een open huis voor alle belangstellenden. Dan zetten alle in het gebouw gevestigde bedrijven hun kantoordeur open en geven ze de bezoeker een inkijkje in hun specialisme. Meer info over De Pastorie is ook te vinden op www.pastorieborne.nl. (AJ/BM)