Allemaol veur de brulfte…

Een van de scenes die zaterdag tijdens het Belevingstheater in Oud Borne zal worden opgevoerd is ‘De bruiloft’. Het spel, dat zich afspeelt in lunchcafé De Ster, toont aan hoe een plezierige en feestelijke dag van het ene op het andere moment kan omslaan door het manipulatieve en pestende gedrag van Duitse soldaten en NSB-ers. Maar zover was het woensdagavond gelukkig nog niet. Want eerst zijn er natuurlijk de traditionele voorbereidingen en dat betekent greun haal’n, roosjes maken en vervolgens een trouwboog opzetten.

Bevrijdingsbitter onder handbereik

Daartoe verzamelden zich zo’n 16 noabers rond de klok van zeven op de hoek van de Marktstraat en de Oude Kerkstraat. Uiteraard allemaal gestoken in kleding uit de tijd van toen en praatjes voor tien. Even later komt de platte wagen voorrijden, getrokken door twee energieke paarden. De mannen klimmen erop, twee flesjes Bevrijdingsbitter onder handbereik én een trekharmonica ‘om het feest compleet te maken'. Ze gaan al zingend op weg naar de Twickelerblokweg, waar het groen al voor ze klaarligt.

De dames nestelen zich ondertussen aan de lange tafel binnen, bij de warme kachel. Evelien Wensink, een van de noabers, kent het klappen van de zweep en toont hoe ze van crêpepapier en met behulp van een lange breinaald én een stukje ijzerdraad, de roosjes in een rap tempo kan produceren. Het werkt. In korte tijd rollen de blauwe en gele (!) kunstwerkjes van de band en krijgt het tussendoor-geklets een steeds hoger volume. ‘Hej’t a heurd?’ en andere nieuwtjes vliegen over de tafel.

‘Het schone en nijvere Twente’

Een klein uurtje later klinken in de verte de paardenhoeven op de smalle kasseitjes. Het greun komt eraan. Mét luidruchtige passagiers; de borrel smaakt hen blijkbaar goed. Met een stralende lach en uit volle borst zingend dat er tussen Dinkel en Regge een land ligt, het schone en nijvere Twente, tonen ze hun buit aan de naar buiten snellende dames. De complimenten zijn niet van de lucht en dat geeft de mannen weer dusdanig veel energie dat een begin kan worden gemaakt met het vervlechten van al het groen in het geraamte van de boog voor de toegangsdeur.

Het is al donker als de boog gereed is. Het bord ‘Hulde aan het bruidspaar’ wordt symbolisch als laatste op het pronkstuk bevestigd, waarna binnen onder het genot van een borrel nog even wordt nagepraat. Én natuurlijk wordt er ook alvast een toost uitgebracht op het aanstaande Joodse bruidspaar, dat zaterdag als eerste onder de boog zal doorgaan. (RH/BM)