Wie kent ze niet in Borne? Anne-Marie Wijnands, Herman Ellenbroek, Harrie Besselink en Wim Geul. Alle vier hebben ze inmiddels ruimschoots hun sporen verdiend in het Bornse en op hun eigen wijze bijgedragen aan het welbevinden van onze plaatselijke gemeenschap. Hun netwerk is groot en niet zelden weten ze dan ook meerdere touwtjes met elkaar te verbinden, om daarmee het soms onmogelijk lijkende toch te realiseren. Kortgeleden bundelden ze hun krachten om samen de realisatie van nieuwe Hospice Borne het laatste, beslissende zetje te geven.
Doorpakken en meters maken
“We hoeven absoluut geen pleitbezorger voor het nieuwe hospice te zijn”, trapt Herman Ellenbroek af. “Iedereen in Borne omarmt immers de mogelijke komst van zo’n voorziening. Vanaf het moment dat de eerste geluiden over het hospice naar buiten kwamen, liep het storm en waren er louter mooie en warme reacties te horen. Daar hoeven we het dus niet voor te doen. Maar er is zoveel meer…” Anne-Marie Wijnands kan de opmerking van Ellenbroek alleen maar beamen. “Natuurlijk, het is een geweldig initiatief, waar ik - net zoals heel veel anderen - met hart en ziel achter sta. Maar er moeten ook spijkers met koppen worden geslagen. Er is heel veel geld voor nodig en ook formeel komt er veel bij kijken. Daar willen we onze netwerken voor inzetten. Nu is het tijd om door te pakken en meters te maken.”
Harrie Besselink verwoordt zijn enthousiasme, hoe kan het ook anders, vooral in sporttermen. “Je kunt ons hoefgetrappel al horen” zegt ‘ie minzaam glimlachend. “We willen aan het werk. De bal moet gaan rollen en uiteindelijk gaan we voor de winst.” Alle vier zien ze hun rol vooral als een praktische. “Je kunt ons een comité van aanbeveling noemen”, verwoordt Geul de algemene mening, “maar we willen echt onze mouwen oprollen om het Hospice in Borne op heel korte termijn werkelijkheid te doen worden.” (AJ/BM)
Meer info: www.hospiceborne.nl
© BorneBoeit. Op onze artikelen en beeldmateriaal rust copyright.
Voor meer informatie raadpleeg de spelregels.