Kerken trekken samen op

Terwijl de klokken van de St. Stephanus in Borne uitbundig luiden, beklimmen pastoor Jurgen Jansen en dominee Johan Meijer om beurten de huishoudtrap om bij de ingang van de kerk een vlag in de stokhouder te steken. De handeling zaterdagmiddag vormde het symbolische aftrapmoment van Kerkbalans, een gezamenlijke actie van verschillende kerkgenootschappen en bedoeld om bij hun achterban aandacht te vragen voor een financiële bijdrage.

‘We hebben elkaar nodig’

Het is dit jaar voor het eerst dat de HH Jacobus en Johannes (met de RK-parochies in Borne en Hertme) én de Protestantse Gemeente Borne in dit verband met elkaar optrekken. “Een samenwerking die eigenlijk heel normaal zou moeten zijn en die ongetwijfeld een vervolg zal krijgen”, aldus de beide vertegenwoordigers opgetogen. Jurgen Jansen: “We zijn immers ook geen concurrenten van elkaar, maar hebben een gemeenschappelijk belang. En dat is er vooral een van draagvlak en solidariteit creëren. We zijn er voor de christenen in de samenleving en kunnen daarin gezamenlijk optrekken. Of het nu gaat om eenzaamheid, om jongeren, of wat dan ook. We hebben elkaar nodig en komen alleen samen verder.”

Maar net zoals overal geldt ook bij de kerken dat ze daarvoor financiële middelen nodig hebben. Een kerk krijgt immers geen subsidie. Het onderhoud van hun gebouw, de koffie, maar ook het personeel en de missionaire en maatschappelijke projecten kosten geld. En juist daarvoor is de jaarlijkse actie Kerkbalans. Jansen: “Deze actie vormt voor ons de belangrijkste inkomstenbron en is dus van vitaal belang. Daar komt nog eens bij dat kerken het in deze tijd moeilijk hebben. Corona heeft veel impact. We hebben een deel van onze gemeenschappen verloren. De kerken konden lange tijd amper bezoekers ontvangen, maar ook andere ontmoetingen zoals hier in de Stefans-Hof, vielen stil.”

Scharnierpunt naar de toekomst

Dominee Johan Meijer ziet dit moment dan ook als een belangrijk scharnierpunt naar de toekomst. “We moeten het lef hebben om naar de dag van morgen te kijken. Veel meer luisteren naar en praten met jongeren, elkaar inspireren. Binnen onze Protestantse Gemeente bijvoorbeeld ligt de focus de komende tijd op de ‘groene’ kerk. Verduurzaming dus, zowel letterlijk als figuurlijk. Zo hebben we sinds deze maand een jongerenwerker op de loonlijst, maar tegelijk moeten we in de Oude Kerk ook oog hebben voor isolatie, een warmtepomp en zonnepanelen en willen we graag de zomerse lunchconcerten blijven faciliteren, zodat meer mensen van het prachtige gebouw kunnen genieten.“

De komende weken zullen vele vrijwilligers de enveloppen met daarin de oproep voor een bijdrage bij hun gemeenschappen bezorgen. “En nu maar hopen dat hun inzet mag slagen”, zo zegt de pastoor. “Een hoop op solidariteit én een gebaar om samen de schouders eronder te zetten. Dat willen wij in gezamenlijkheid en met respect voor onze diversiteit ook heel graag uitstralen. En daar is dit moment, waarin we samen zijn met onze bestuurders, een prima gelegenheid voor.” Johan Meijer kan zich helemaal vinden in de woorden van zijn confrater en doet spontaan het voorstel volgend jaar wéér samen af te trappen, maar dan bij de Oude Kerk. “Bij dezen”, zo klinkt de bevestiging. (RH/BM)