Twentse boeren op weg naar Zwolle

Stikstof. De boeren kunnen bijkans het woord niet meer horen. De hele problematiek rond de uitstoot ervan wordt in hun ogen vooral bij hen neergelegd. Onrechtvaardig, oneerlijk en belachelijk zijn de woorden die woensdagmorgen vanaf een uur of acht op het erf van de boerderij aan de Zwartkotteweg in Hertme als een onophoudelijke echo klinken. Ruim tachtig collega-boeren verzamelen zich er om een half uurtje later luid toeterend richting Zwolle te gaan. Op naar het Provinciehuis, waar nog veel meer boeren uit Overijssel hun klaagzang kracht bij willen zetten.

Geschoffeerd

Dolf Veldhuis is de woordvoerder van de protesterende mannen en een enkele vrouw. De boer uit Saasveld licht het allemaal graag toe: “Het stikstofverhaal is genoegzaam bekend. Maar daarnaast verschenen er kortgeleden nog eens enkele rapporten met plannen voor de Gelderse Vallei en het Groene Hart. Boeren worden van hun land gejaagd omdat ze te veel stikstof zouden produceren en wat komt er voor in de plaats? Een Vinex-wijk bijvoorbeeld. En dan zijn er nog de uitspraken over teelten nabij Natura 2000 gebieden, waarbij van sterke reducties sprake is. Kortom, wij zijn telkens de gebeten hond, terwijl we er alles aan doen om onze bijdrage te leveren. Zo hebben ook wij zonnepanelen op ons dak. We worden gewoon geschoffeerd.”

‘Nu is het echt nodig’

Veldhuis doet zijn verhaal terwijl er om iets voor half negen nog een laatste colonne trekkers komt aanrijden. “Kijk”, zegt hij, “dat zijn onze collega’s uit Lattrop. We zijn compleet en kunnen zo gaan. Nogmaals, we willen niet elke week de straat op, maar nu is het echt nodig. De grens is bereikt.” Voor Veldhuis en de zijnen voelt het goed dat ze vandaag weer even samen optrekken. “Je werkt vaak de hele dag alleen op het erf en worstelt ondertussen met je problemen. Samen ben je toch sterker en ik hoop echt dat ze in Den Haag nu eens naar ons gaan luisteren.” Een collega-boer hoort het bevestigd aan en zegt: “Naar feiten luisteren ze niet, dan maar emotie!”

Even later wordt het sein gegeven om op weg te gaan. Ruim tachtig trekkers met boze boeren die al toeterend en soms voorzien van het rood-wit-blauw of een leus als ‘Wil de laatste boer het licht uit doen?!!’ een nieuwe poging wagen hun gelijk te halen. De tijd zal het leren of ze succes hebben gehad… (AJ/BM)