Gezondheidshuis komt stilaan op stoom

Anderhalf jaar geleden vertelde Groninger Ronald Helder tijdens een gesprek met BorneBoeit over zijn droom om het teloorgegane De Zwanenhof en het nog in aanbouw zijnde zorghotel een nieuwe invulling te geven. “Ik ben een geluksvogel om dit project samen met bouwbedrijf Bramer en bouwcombinatie Merwestreek handen en voeten te kunnen geven”, zo zei hij toen. Inmiddels zijn er sindsdien 18 maanden verstreken en begint alles erop te lijken dat zijn droom werkelijkheid wordt. “Begin volgend jaar hoop ik de eerste geriatrische patiënten te kunnen ontvangen, terwijl ook andere partijen staan te dringen om hier hun intrek te kunnen nemen,” klinkt het optimistisch.

‘Scheuren in de broek’

De proefperiode die Helder overeenkwam met Bramer om de markt voor zijn ideeën af te tasten, bleek succesvol. Zodanig zelfs dat hij kortgeleden besloot het noorden van ons land te verruilen voor Zenderen. “Ja, ik ga hier ook wonen. En eerlijk, ik ga er ook nooit meer weg. Wat hier gebeurt is zó geweldig en zó mensgericht, mooier en beter kan het niet worden. Daarbij doel ik in de eerste plaats op bouwbedrijf Bramer en bouwcombinatie Merwestreek. Zij hadden er enkele jaren geleden voor kunnen kiezen hun scheuren in de broek, opgelopen door het faillissement, zo snel mogelijk te herstellen. Maar ze wilden investeren in het plan om hier iets moois te realiseren, iets dat de individuele mens alleen maar ten goede komt. Zij belijden het maatschappelijk ondernemen niet met de mond, maar brengen het dagelijks in de praktijk.”

En dan zijn er nog de onderliggende partijen, waarmee Helder inmiddels vele gesprekken heeft gevoerd en die allemaal veel perspectief zien in een mogelijke samenwerking om het gezondheidshuis te realiseren dat de initiatiefnemer voor ogen heeft. De Universiteit Twente bijvoorbeeld, maar ook Het Roessingh, Saxion en het ROC van Twente, terwijl er kortgeleden nog een VMBO-pilot aan het rijtje kon worden toegevoegd. Allemaal moeten ze er straks aan bijdragen dat er een heus opleidingscentrum ontstaat met een zorgbrede insteek.
 

Menswaardigheid

Maar ook daar waar het gaat om de daadwerkelijke zorgverlening, ontmoet Helder veel bijval. Niet in de laatste plaats van zorgverleners zelf. “Mijn ideeën zijn geland. Allemaal willen we immers dat mensen ook als mensen kunnen worden gezien en niet als een nummer op een lange lijst. De schotjes van systemen en procedures moeten er tussenuit. We willen een huis creëren waarin de menswaardigheid centraal staat. Met tal van disciplines.” Een van de eerste partijen die in het ‘oude’ De Zwanenhof trekt is de Zorggroep BOAT, een zorgonderneming die actief is in Drenthe en Overijssel. Begin volgend jaar zullen 19 geriatrische patiënten hun intrek nemen in het markante gebouw; op termijn volgen er nog eens dertig in het zorghotel. Volgens Helder gaat het om mensen met ouderdomsproblematiek, dementie of een hersenaandoening. Ze verblijven er straks voor een korte of ietwat langere periode.
 

Een andere partner is de AT.groep, actief in verschillende expertises en gespecialiseerd in de ketenaanpak. Binnen het nieuwe gezondheidshuis gaat de groep zich richten op mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Nu al zijn er dagelijks vier van hen op het Zenderense complex actief met het verzorgen van de koffie, het verrichten van tuinonderhoud en dergelijke.
 

OK-kamers in plaats van een sporthal

En dan zijn er nog de intensieve contacten met de Twentse ziekenhuizen, in het bijzonder met de groep chirurgen. “Als ik hoor van de achterstanden die er zijn door corona, dan denk ik ‘kom maar op’. Hoe mooi zou het zijn om op de plek van de sporthal in het nieuwe zorghotel, een voorziening waar een Amerikaanse topploeg in het basketbal zich de vingers bij zou aflikken, in te ruilen voor een OK-complex met vier kamers, specifiek gericht op oncologie? Met daaromheen de nodige ruimte voor preventie, herstel en nazorg…
 

Ideeën en plannen genoeg dus. “Wat me echter oprecht dwarszit is dat de echte kennismaking met de omgeving nog niet van de grond is gekomen. Door corona kon dat natuurlijk ook allemaal niet, maar het blijft heel jammer. De komende maand hoop ik dit goed te maken en het noaberschap dat zo kenmerkend is voor dit project, ook op deze wijze inhoud te kunnen geven.”
 

Iets unieks

Het stellen van een laatste vraag: vind je het nog steeds zo leuk? is ‘m eigenlijk ook tegelijk beantwoorden. Helder: “Dit is mijn droom. Hier leef ik voor. Een morele verplichting tot nalatenschap. Tussen nu en twee jaar ontstaat hier iets unieks, waarin mensen kunnen voelen dat ze nog gewoon mens kunnen zijn. Een prachtig concept dat op termijn wellicht ook elders in het land kan worden neergezet. En als ik daar een aanjager van kan zijn: graag! Maar uit het Twentse land krijg je me niet meer weg. (AJ/BM)