Top-2000 concert smaakt naar meer

Het was nieuw, meer dan verrassend, soms ontroerend en dan weer indrukwekkend. Wat wil je ook anders, als op een koude zaterdagavond in februari ruim zeshonderd mensen zijn samengekomen in de kerkbanken van de Stephanuskerk om te luisteren naar een Top-2000 concert van koren, een meidenband, solisten en een muziekvereniging. De verrassing is compleet als burgemeester Rob Welten het woord neemt om even later als Joe Cocker het nummer ‘With a little help from my friends’ te vertolken…

Verbinden ontmoet

Het gebeurde zaterdagavond allemaal. Het Top-2000 was een initiatief van het koor Inpajoko. Al snel vonden ze het kinderkoor Unisono, de meidenband Spoenk, de muziekvereniging St. Gregorius en soliste Karlijn Boswerger op hun pad om er samen een geweldig spektakel van te maken. Als thema werd gekozen voor ‘Verbinden ontmoet’ en in enkele weken tijd waren alle zeshonderd kaarten uitverkocht.

Ondertussen werd het programma verfijnd en aangescherpt. De 3Kearls leverden organisatorische ondersteuning, Ronny Kollen stond garant voor een fraaie uitlichting van de kerk en voor het geluid, zuster Josephine en Gustaaf Boerjan zouden de korte overwegingen tussen de verschillende thema’s uitspreken en muziekprofessor Herman Lansink Rotgerink en Rob Munsterhuis waren bereid geheel in stijl de vele topnummers luchtig en informatief aan elkaar te praten. Laatstgenoemde moest het door omstandigheden echter laten afweten, maar gelukkig bleek Martin Demmer een meer dan volwaardige stand-in.

Rob Welten als Joe Cocker

En dan de uitvoering. Zoals gezegd: verrassend, soms ontroerend en dan weer indrukwekkend. Verrassend vooral door het optreden van Rob Welten, die eerst zijn loftrompet stak over de organisatie. “Geweldig dat dit allemaal kan in Borne en op deze plek en geweldig dat jullie, mensen in de kerk, met zo heel velen hier naartoe zijn gekomen. Dit is verbinden zoals verbinden is bedoeld”, zo klonk het. Maar daarna brak er enige aarzeling door in zijn stem. “Ik heb nooit kunnen zingen, stond in koortjes altijd op de achterste rij te playbacken, maar nu kom ik er niet onderuit. Ik ga een nummer van Joe Cocker voor u zingen, passend in het thema van verbinden: ‘With a little help from my friends’.” En daar ging ‘ie. De eerste tekstregel ‘What can I do’ schalmde door de geluidsboxen en een spontaan applaus steeg op. De burgervader sloeg er zich met verve doorheen en zal vanaf nu waarschijnlijk voor eeuwig de nickname Joe dragen.

Kippenvelmomenten

En toen was het de beurt aan de ‘echte’ artiesten’ van de avond. Het kinderkoor Unisono zorgde voor kippenvelmomenten tijdens haar vertolking van ‘Mag ik dan bij jou’ van Claudia de Breij en bracht de vrolijkheid met het nummer ‘Toveren’ van Herman van Veen. Mooi was het nummer ‘Hier kom ik weg’ van Daniël Lohues, dat werd gebracht door de meiden van Spoenk, terwijl ondertussen beelden van Borne, Hertme en Zenderen op de beeldschermen voorbijkwamen. Dat de meiden de potentie hebben om nog heel ver te komen, bleek ook uit hun andere nummers, waaronder ‘Hallelujah’ van Leonard Cohen, ‘Avond’ van Boudewijn de Groot en ‘Hotel California’ van The Eagles.

Ook St. Gregorius trok alle registers open en toonde zich een meester in de vertolking van Mister Blue Sky van ELO en een medley van Supertramp. En dan de mannen en vrouwen van Inpajoko, de aanjagers van de avond. Hun kwaliteiten zijn al jarenlang bij velen bekend en dat onderstreepten ze nog eens met verve met nummers als ‘God only knows’ van de Beach Boys, ‘Hey Jude’ van The Beatles en ‘Iedereen is van de wereld’, een nummer van The Scene.

Apotheose

Nadat zuster Josephine met een veelkleurige wereldvlag nog eens een gloedvol betoog had gehouden om samen op te trekken en elkaar te helpen en te respecteren, werd het tijd voor de apotheose. En dat kon natuurlijk niets anders zijn dan ‘Bohemian Rhapsody’ van Queen.

Bijna tweeëneenhalf uur later was het eenmalige concert voorbij. Tijd voor een naborrel en vooral heel veel tevreden gezichten. Terecht, want wat zaterdagavond werd vertoond, mag zonder meer als een topprestatie worden gezien. En misschien, heel misschien, zou het zomaar eens een jaarlijkse traditie kunnen worden. De artiesten én de vele bezoekers verdienen het! (AJ/BM/DdG)